ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΕΛΙΔΑΣ-TRANSLATE PAGE

Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Οι διάλογοι της οργής με τον Αλέξη Τσίπρα όπως τους περιγράφει η Frankfurter Algemeine-Όλη η συνέντευξη

    Αν ο κ.Τσίπρας και οι άνθρωποί του αποκαλούν ανήθικο ένα δημοσιογράφο που τους φέρνει αντιμέτωπους με τις δικές τους δηλώσεις – αυτό, εν τέλει, δεν υποδηλώνει πολύ περισσότερα για τους ίδιους και την κουλτούρα του πολιτικού τους διαλόγου από ότι    για τον δημοσιογράφο που παρουσιάζει τις δηλώσεις τους;
    Στις 21 Ιουλίου η εφημερίδα «Αυγή» (Dawn) στην Αθήνα, δημοσίευσε ένα άρθρο που ξεκίνησε ως εξής:
Η μεγάλη γερμανική εφημερίδα επανέρχεται και δημοσιεύει την περίφημη συνέντευξη του κ. Τσίπρα με δημοσιογράφο της, την οποία διέκοψε οργισμένος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή θεώρησε ότι δέχεται προκατειλημένες ερωτήσεις.Το ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ δημοσιεύει όλο το ρεπορτάζ της Frankfurter Algemeine με τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα.
“Η FAZ είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο διάσημο εφημερίδες στη Γερμανία Ως εκ τούτου, είναι λογικό ότι ενδιαφέρονται για τις εξελίξεις και τα ρεπορτάζ στην Ελλάδα.Όμως ο ανταποκριτής για την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, Μ. Martens φαίνεται να εμπνέεται από το στυλ του ανθυπάτου, ένα στυλ το οποίο αν το υιοθετούσαν οι συμπατριώτες του, πολιτικοί και αξιωματούχοι της τρόικας, σε δημόσιο χώρο, σίγουρα θα χρειαζόντουσαν την προστασία των αρχών.
Ίσως πάντως ο ίδιος να σκέφτηκε ότι ένα τετοιο στυλάκι θα γινόταν τελικά ανεκτό από τους άλλους. Επίσης σκέφτηκε, πως εφόσον ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, ήταν γενικά διαθέσιμος για συνεντεύξεις, ακόμη και από εκείνους που τον θεωρούν πολιτικά ανεύθυνη φύση, θα δεχόταν να του παραχωρήσει μία. «Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης είναι ο Αλέξης Τσίπρας, επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, της μεγαλύτερης παράταξης της αριστερής αντιπολίτευσης στην Αθήνα, και η « Αυγή »είναι η εφημερίδα του κόμματός του, να το πω έτσι, η« Bayernkurier »του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που οι συντάκτες του άρθρου (της Αυγής) δεν έγραψαν είναι ότι: ο Τσίπρας έδωσε συνέντευξη σε αυτή την εφημερίδα, αλλά σταμάτησε μετά από επτά λεπτά και πενήντα δευτερόλεπτα (αντίστοιχα στο πέμπτο ερώτημα) πετώντας έξω με τις κλωτσιές το δημοσιογράφο.
Από τη Δανάη Μπαντογιάννη, εκπρόσωπο του κ.Τσίπρα, στάλθηκε ένα e-mail στον συντάκτη της εφημερίδας (θέμα: “επιστολή διαμαρτυρίας για λογαριασμό του Αλέξη Τσίπρα με αφορμή τη συνέντευξη που ματαιώθηκε με την Frankfurter Allgemeine Zeitung»), όπου καταγγελει ότι ” ξεπεράστηκαν τα όρια της δημοσιογραφικής δεοντολογίας από τον συντάκτη, ο οποίος κατα τη συνέντευξη επικαλούνταν φήμες δηλώσεις και πληροφορίες από τρίτους και οι οποίες αποκτήθηκαν νε αδιαφανή τρόπο.
Το ότι κανένας δημοσιογράφος δεν πρέπει να θεωρεί δεδομένη μια συνέντευξη είναι αποδεκτό, το ότι όμως κατηγορήθηκε ότι στη συνέντευξη μετέφερε πληροφορίες και σπέκουλα τρίτων …
Παρακάτω λοιπόν παρουσιάζεται το κείμενο  της ηχογραφημένης συνέντευξης.
Το πρώτο ερώτημα προς τον κ. Τσίπρα ήταν:
-Ίσως, είναι ένα παράξενο πρώτο ερώτημα για μια συνέντευξη, αλλά θα καταλάβετε αργότερα γιατί το ρώτησα. Θα περιγράφατε τον εαυτό σας ως ένα χιουμοριστικό πρόσωπο;
“Ως χιουμοριστικό;”
- Ναι, ως ένα χιουμοριστικό άνθρωπο. Ως ένα άτομο που έχει μια αίσθηση του χιούμορ.
“Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς τον εαυτό του. Νομίζω όμως ότι έχω μια αίσθηση του χιούμορ, και δεν το λέω για να επαινέσω τον εαυτό μου.”
Το κατανοώ. Ο λόγος που το ρώτησα, είναι ένα  σκίτσο στην «Αυγή» στις 14 Απριλίου του τρέχοντος έτους, στο οποίο ο Χίτλερ βρίσκεται στην κόλαση και καλεί τη Μέρκελ στο τηλέφωνο και της λέει:
 «Angela, μ΄ακούς; Μην δώσεις χρήματα στους Έλληνες ». Και απαντάει η Μέρκελ:« Όχι, όχι, φυσικά, είμαστε μόνο για να βοηθήσουμε ν΄αποπληρώσουνε το χρέος,”. Το βρίσκετε αστείο αυτό, μπορείτε να γελάτε;”
«Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν έχω δει αυτό. Πιστεύω όμως ότι δεν πρέπει να υπάρχει λογοκρισία στο πλαίσιο της σάτιρας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι χιουμοριστικές γελοιογραφίες που δημοσιεύτηκαν από όλες τις πλευρές, και στο Focus και στη Mirror χαρακτηρίζονται από λεπτή αίσθηση του χιούμορ και των δύο, αλλά σε ότι έχει να κάνει με την πολιτική ορθότητα που πρέπει να διέπει τις μεταξύ μας σχέσεις συχνά υπάρχει πρόβλημα.”
Το ρωτώ αυτό γιατί θέλω να κάνω μια γενική ερώτηση. Δεν είναι μόνο για τις γελοιογραφίες και κάποια σχόλια στο “Αυγή”. Υπάρχουν πολλές δηλώσεις από εσάς προσωπικά, από μέλη του κόμματός σας, από στενούς συνεργάτες σας, από συνδικαλιστές ηγέτες, η από άτομα που πρόσκεινται στο κόμμα σας, περί “Τέταρτου Ράιχ”το οποίο έχει ως στόχο να μεταβάλλει την Ελλάδα σε αποικία. Άλλοι αποκαλούν τους  Παπανδρέου και Σαμαρά Έλληνες Quisling! Πιστεύετε ότι αυτή είναι η γλώσσα που θα πρέπει να χρησιμοποιούν στην Ευρώπη του 2013 οι πολιτικοί ηγέτες;
“Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είσαστε καλά ενημερωμένος.Τέτοιες πολιτικές απόψεις δεν εκφέρονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από μια άλλη…Αυγή». Υπάρχουν δυστυχώς τέτοιες πολιτικές απόψεις στην Ελλάδα, αλλά από άλλο χώρο, εκείνον της εθνικιστικής δεξιάς ( Χρυσή αυγή ). Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι δεν είναι αυτό το πρόβλημα στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, αλλά όμως είναι ένα πρόβλημα ευρωπαικό που απαιτεί μια ευρωπαϊκή λύσηΟ ΣΥΡΙΖΑ αντιτίθεται στις πολιτικές της κ. Μέρκελ, οι πολιτικές αυτές καταστρέφουν όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. ”
Ο μελλοντικός πρωθυπουργός της Ελλάδας μιλά ήσυχα και ήρεμα, από τις εκφράσεις όμως του προσώπου του και τη γλώσσα του σώματος, καταλαβαίνω ότι έχει θυμώσει. Ξέρει καλά ότι ο παραλληλισμός με τους Ναζί, που κάνει η εφημερίδα του κόμματός του είναι απαράδεκτος. Ακόμη και μια βιαστική ανάγνωση της “Αυγής” αποδεικνύει ότι δεν περιορίζεται μόνο στα κόμικς η στη σύνδεση της Μέρκελ με τον Χίτλερ.
Σχετικά με την επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών Σόιμπλε στην Αθήνα η Αυγή είχε τον τίτλο: “Ο Gauleiter Σόιμπλε υποστηρίζει τους μαθητές του.”  Αυτό δεν είναι ναζιστική ορολογία;
Εντούτοις είναι αλήθεια ότι η ρητορική των συγκρίσεων με τους Ναζί προαίρχεται και από ένα δεξιό κόμμα , αυτό των ¨Ανεξάρτητων Ελλήνων” και τον επικεφαλής του Πάνο Καμμένο. Ιδού ένα παράδειγμα από μερικές αναρτήσεις του Καμμένου στην ιστοσελίδα του κόμματός του:
“Αυτοί οι οποίοι συνεργάζονται με την οικονομικό τέταρτο γερμανικό Ράιχ πρέπει να γνωρίζουν ότι οι Γερμανοί σκότωσαν τους συνεργάτες τους, όταν αποχώρησαν» (Ομιλία στις 10/6, 2013).
“Εμείς, είμαστε ομάδα δέκα βουλευτών που πρώτοι είπαν όχι σε όλα. Όχι στη συνθηκολόγηση της Ελλάδας, όχι στο Γερμανικό ζυγό, όχι στην ξένη κατοχή, όχι στους Έλληνες τραπεζίτες, τοκογλύφους και τις τοπικές κουΐσλινγκς τους »(ομιλία στις 27/4/2013).
Εκτός από όμως από τους Γερμανούς, ο Καμμένος θεωρεί και τους μετανάστες που αιτούνται ασύλου, εξίσου επικίνδυνους. Στις 13 Ιουνίου του 2012 δήλωσε στο τηλεοπτικό κανάλι “contra-Channel”.
“Τους βλέπουμε να έρχονται με καλάσνικοφ στα σπίτια μας, αυτό δεν υπήρχε προηγουμένως στην Ελλάδα, εάν η ΕΕ αδυνατεί να ασκήσει πίεση στην Τουρκία να σταματήσει τις απελάσεις τότε η Γερμανία και ο Σόιμπλε θα πρέπει να μεριμνήσουν για αυτούς. Πρέπει να φύγουν όλοι τους από εδώ ”
Το ότι η αριστερά και η λαϊκιστική δεξιά ( Τσίπρας-Καμμένος ) βρίσκουν ¨κοινό τόπο¨δεν ξαφνιάζει κανέναν εδώ, δεν αποτελεί καν έκπληξη. Κινούνται σε παρόμοια πεδία. Αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ παραβρέθηκε στο Συνέδριο των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», ενώ σε μια συνάντηση στις 22 Μαρτίου Τσίπρας και Καμμένος συζήτησαν τις δυνατότητες συνεργασίας.
Ως εκ τούτου, η προτελευταία ερώτηση μου προς τον κ. Τσίπρα είναι:
Αν αυτές οι δηλώσεις ( περί Ναζί και Μέρκελ-Σόιμπλε ) προέρχονται μόνο από εθνικιστές, γιατί φλερτάρετε με ημι-φασιστικά κόμματα όπως οι “Ανεξάρτητοι Έλληνες”;
“Φλερτ με;
- Με ημι-φασιστικά κόμματα.
“Ημι …”
…Φασιστικά κόμματα.
“Και πάλι, δεν είστε καλά πληροφορημένος. Δεν μπορείτε να ονομάζετε ημι-φασιστικό,ένα κόμμα το οποίο εκπροσωπείται στο κοινοβούλιο και στην πολιτική ζωή. Έχει μια διαφοροποιημένη δημοκρατική παρουσία. Ακόμη και αν δεν συμφωνούμε με τις απόψεις τους σχετικά με ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, κανείς δεν επιτρέπεται ένα κόμμα που αντιπροσωπεύει μια πολιτικώς ορθή άποψη για την κα Μέρκελ, να το αποκαλεί ημι-φασιστικό. Και θα ήθελα να σας ζητήσω να αλλάξει η διατύπωση της ερώτησής σας. “
Ο Τσίπρας έχει δίκιο. Η λέξη «ημι-φασιστική” είναι ακατάλληλη, μια ανόητη υπερβολή. “Λαϊκή δεξιά” θα ήταν καλύτερα ως χαρακτηρισμό του κόμματος. Ζήτησα συγγνώμη λίγο μετά το τέλος της συνέντευξης με τον Τσίπρα για την επιλογή των όρων. Αλλά δεν ήταν αυτό που θα οδηγούσε στην εκδίωξη μου. Θα ηταν το πέμπτο ερώτημα. Είχε ως εξής:
Τον Ιούνιο του 2012, ειπώθηκε ότι (το κυβερνητικό κόμμα) Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ (πιο πριν ) είχαν « υποστείλει την ελληνική σημαία και την είχαν παραδώσει στην Άνγκελα Μέρκελ.” Έτσι τουλάχιστον αναφέρθηκε από τα μέσα ενημέρωσης. Μπορείτε να μου το εξηγήσετε τι σημαίνει;
“Τον Ιούνιο του;”
-Τον Ιούνιο του 2012, η εφημερίδα “Καθημερινή”, αναφέρει πως δηλώσατε ότι το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία ¨υπέστειλε” την ελληνική σημαία και την παρέδωσε στην Άνγκελα Μέρκελ. Αν αυτό είναι σωστό, δεν το ξέρω φυσικά,τι εξήγηση του δίνετε εσείς;
“Δεν θυμάμαι να έχω πει ποτέ κάτι τέτοιο”…
Με αυτή τη φράση, ο Αλέξης Τσίπρας έκλεισε τη συνέντευξη. Διαμαρτύρεται για κακόβουλες ερωτήσεις και λέει ότι “ποτέ” δεν ισχυρίστηκε ότι οι κυβερνήσεις των Αθηνών, έχουν παραδώσει την ελληνική σημαία στη Μέρκελ. Ωστόσο,ένα καταγεγραμμένο βίντεο του από την ελληνική τηλεόραση στην τελική ευθεία του προεκλογικού αγώνα πριν από τις γενικές εκλογές του Μάη 2012 αποδεικνύει το αντίθετο.
Στις 14 Ιουνίου του 2012 ο κ. Τσίπρας μίλησε σην πλατεία Ομονοίας στην Αθήνα και είπε κυριολεκτικά μπροστά σε χιλιάδες οπαδούς, “η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έχουν κατεβάσει την ελληνική σημαία και την παραδίδουν ως λεία στην Angela Merkel.” Ένα δελτίο τύπου από το ΣΥΡΙΖΑ περιέχει την ίδια δήλωση,αλλά χωρίς τη λέξη “λεία”.
Όσο παράξενο και αν ακούγεται η συνέντευξη “συνεχίστηκε” και μετά. Περίπου τρεις ώρες μετά την εκδίωξή μου με κάλεσε η εκπρόσωπος του Δανάη Μπαντογιάννη.  Απαίτησε να τις αποκαλύψω με ποιούς Έλληνες δημοσιογράφους συναντήθηκα εκείνη τη μέρα την ημέρα και μου  παρείχαν πλητοφορίες για να προετοιμάσω τις ερωτήσεις. Ανέφερε το όνομα διάσημου Αθηναίου συναδέλφου. Έχετε της είπα την πληροφορία ‘οτι συναντήθηκα μαζί του; Κι αν ναι, πιστεύετε ότι είναι αλήθεια;
Επίσης (συνεργάτες του κ. Τσίπρα) ήρθαν σε επαφή με Έλληνες δημοσιογράφους και ρώτησαν αν είχαν μιλήσει με Γερμανούς συναδέλφους για το ΣΥΡΙΖΑ. Στις επανειλημμένες αρνήσεις μου ότι ήρθα σε επαφή με πολύ γνωστό δημοσιογράφο της εφημερίδας “Καθημερινή”, η Μπαντογιάννη πιάνεται απ΄αυτό και επιμένει: “Είστε σίγουροι ότι δεν έχετε μιλήσει σε κανέναν σήμερα στην  ‘Καθημερινή;”

Ερώτημα: Αν ο κ.Τσίπρας και οι άνθρωποί του αποκαλούν ανήθικο ένα δημοσιογράφο που τους φέρνει αντιμέτωπους με τις δικές τους δηλώσεις – αυτό, εν τέλει, δεν υποδηλώνει πολύ περισσότερα για τους ίδιους και την κουλτούρα του πολιτικού τους διαλόγου από ότι    για τον δημοσιογράφο που παρουσιάζει τις δηλώσεις τους;
7imeres.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου