"Το ιστορικό ντέρμπι ΠΑΟ-ΑΕΚ κατά τη διάρκεια της κατοχής. Οι παίκτες αρνήθηκαν τους όρους των Γερμανών και μαζί με τους φιλάθλους, έκαναν μια μεγαλειώδη διαδήλωση"
Την άνοιξη του 1942, ΑΕΚ και Παναθηναϊκός έρχονται αντιμέτωποι σε φιλικό αγώνα στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Τον αγώνα παρακολούθησαν 15.000 θεατές. Μια επιτροπή από ποδοσφαιριστές, ο Τάσος Κρητικός απ τον Παναθηναϊκο, ο Τζανετής και ο Κλεάνθης Μαρόπουλος πήγαν στο γραφείο του Απόστολου Νικολαΐδη, του πρόεδρου του ΠΑΟ και ζήτησαν μέρος από τις εισπράξεις να δοθεί στο νοσοκομείο Σωτηρία για τους ασθενείς από φυματίωση που ανάμεσά τους ήταν και αθλητές.
Ο Νικολαϊδης τους ενημέρωσε ότι το γήπεδο αφενός το έχουν επιτάξει οι Γερμανοί, οι οποίοι είχαν σκοπό να κρατήσουν τα κέρδη και αφετέρου είχαν σκοπό να επιβάλλουν ως διαιτητή έναν Αυστριακό αξιωματικό των δυνάμεων Κατοχής. Οι δυο ομάδες αποφάσισαν να μην αγωνισθούν.
Έτσι οι παίκτες βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο και αντί να ξεκινήσουν τον αγώνα ανέβηκαν στις εξέδρες και εξήγησαν στο κατάμεστο γήπεδο τι είχε συμβεί. Ο κόσμος εξοργίστηκε και όρμησε στον αγωνιστικό χώρο, καταστρέφοντας τα πάντα. Ξερίζωσαν εξέδρες, δοκάρια ενώ ακούγονταν συνθήματα υπέρ των αθλητών και των δύο ομάδων κυρίως υπέρ του Κρητικού που ήταν αρχηγός του Παναθηναϊκού και του Μαρόπουλου, του «ξανθού αετού» της Ένωσης. Τα επεισόδια πήραν έκταση.
Οι παίκτες και των δύο ομάδων μαζί με τους φιλάθλους πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας στους δρόμους της Αθήνας με τελικό προορισμό την Ομόνοια. Ήταν μια μεγάλη διαδήλωση κατά της κατοχής.
Η διαδήλωση διαλύθηκε βίαια. Ο Κλεάνθης Μαρόπουλος θεωρούσε καθοριστικά τα γεγονότα εκείνης της ημέρας αφού συγκεντρώθηκαν όλοι σχεδόν οι ποδοσφαιριστές στην Ε.Ε.Α. και έγινε πρωτάθλημα στο γήπεδο της Νήαρ Ηστ, που πήραν μέρος όλες οι αθηναϊκές ομάδες με προσωπική ευθύνη των ίδιων των ποδοσφαιριστών.
Το πρωτάθλημα σημείωσε τεράστια επιτυχία, χιλιάδες φίλαθλοι παρακολούθησαν όλους τους αγώνες και οι εισπράξεις έσωσαν πολλούς αθλητές. Κι όλα αυτά ξεκίνησαν από έναν αγώνα που δεν έγινε ποτέ, αλλά αυτό τον έκανε και τόσο σημαντικό.
http://www.mixanitouxronou.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου