Το νέο «φρούτο» της διαδικασίας των πέναλτι για την ανάδειξη νικητή ύστερα από ισόπαλη παράταση, έκανε την πρώτη εμφάνισή του στα ελληνικά γήπεδα την σεζόν 1969-70.
Στις 22 Μαρτίου 1970, για την φάση των "32" οι ισοπαλίες στα 120 λεπτά στα ματς Παναθηναϊκός - ΑΕΚ και Καλλιθέα - Κιλκισιακός ήταν αυτές που εγκαινίασαν το μέτρο. Η ανάγκη να βρεθεί μία όσο το δυνατόν πιο δίκαιη λύση για να μην χρειάζεται να επαναληφθούν οι νοκ άουτ αγώνες που λήγουν ισόπαλοι και μετά την παράταση, ήταν… προαιώνιο πρόβλημα του διεθνούς ποδοσφαίρου και όχι μόνο του ελληνικού.
Ειδικά στη χώρα μας, όμως, το πρόβλημα ήταν ακόμα μεγαλύτερο, μια και η προοπτική επαναληπτικού αγώνα στο Κύπελλο, έδινε τροφή στην καχυποψία. Δύο διοργανώσεις του Κυπέλλου είχαν διακοπεί πριν την ώρα τους, το 1962 και το 1964, επειδή οι φίλαθλοι είχαν υποψιαστεί συμπαιγνία Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού ώστε να φέρουν ισοπαλία και να καρπωθούν τα κέρδη από τις εισπράξεις του επαναληπτικού αγώνα.
Μετά το δεύτερο πάθημα, η ΕΠΟ καθιέρωσε από την περίοδο 1964-65 την κλήρωση για την ανάδειξη νικητή (είχε εφαρμοστεί μεμονωμένα και νωρίτερα), αλλά τότε το αίσθημα αδικίας του χαμένου ήταν ακόμα μεγαλύτερο. Και έφτασε στο απροχώρητο το 1969, όταν το στρίψιμο του κέρματος έκρινε όχι μόνο τον Κυπελλούχο (Παναθηναϊκός, εις βάρος του Ολυμπιακού) αλλά και μία θέση στην Α’ Εθνική (Προοδευτική, εις βάρος του Απόλλωνα).
Τότε πάρθηκε η μεγάλη απόφαση να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα η νέα διαδικασία που είχε αρχίσει να εφαρμόζεται δειλά-δειλά σε κάποιες χώρες της Ευρώπης. Τα πέναλτι! Αν οι δύο ομάδες αναδεικνύονταν ισόπαλες ύστερα από τα 90 λεπτά της κανονικής διάρκειας και τα 30 της παράτασης, θα εκτελούσαν εναλλάξ από πέντε πέναλτι και όποια πετύχαινε περισσότερα γκολ, θα κέρδιζε. Η μεγάλη στιγμή για να εφαρμοστεί αυτό το νέο «φρούτο» στην Ελλάδα, ήρθε στις 22 Μαρτίου 1970.
Για τη φάση των «32» του Κυπέλλου, η ΑΕΚ υποδέχθηκε τον Παναθηναϊκό στη Νέα Φιλαδέλφεια και το ματς έληξε ισόπαλο 1-1 (2’ Παπαϊωάννου/43’ Αντωνιάδης), αν και η «Ενωση» διατήρησε την υπεροχή στο μεγαλύτερο διάστημα του 120λέπτου. Πιθανότατα οι περισσότεροι φίλαθλοι που βρέθηκαν στο γήπεδο εκείνη τη μέρα, δεν γνώριζαν το νέο σύστημα με το οποίο θα αναδεικνυόταν ο νικητής. Ούτε ότι αυτόματα γίνονταν μάρτυρες μιας ιστορικής στιγμής για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Νικητής αναδείχθηκε τελικά ο Παναθηναϊκός, ο οποίος εκμεταλλεύθηκε την αστοχία δύο εκ των παικτών της ΑΕΚ, του Μίμη Παπαϊωάννου και του Παναγιώτη Βεντούρη. Αμφότεροι έστειλαν την μπάλα άουτ (ο Βεντούρης είχε νικηθεί αρχικά από τον Τάκη Οικονομόπουλο, αλλά ο διαιτητής διέταξε επανάληψη και στη δεύτερη προσπάθεια αστόχησε απελπιστικά) και οι «πράσινοι» με απόλυτη ευστοχία πήραν την πρόκριση. Τερματοφύλακας της ΑΕΚ σε αυτή την πρώτη διαδικασία ήταν ο Στέλιος Κωνσταντινίδης.
Δεν ήταν, όμως, μόνο αυτός ο αγώνας που κρίθηκε στα πέναλτι εκείνη τη μέρα. Λίγα χιλιόμετρα πιο νότια, στο γήπεδο του Ταύρου, η Καλλιθέα έμεινε στο 0-0 με τον Κιλκισιακό, αφού στο μεταξύ είχε δύο δοκάρια με τους Ντούλα και Γκαβέζο και πήρε κι αυτή την πρόκριση στα πέναλτι. Σ’ αυτό το ματς, μάλιστα, είχαμε και τον πρώτο ήρωα τερματοφύλακα της διαδικασίας, τον Τάκη Δούκα (με σπουδαία καριέρα στον Απόλλωνα τη δεκαετία του ’60), ο οποίος απέκρουσε τρία πέναλτι των Μακεδόνων και χάρισε την πρόκριση στην Καλλιθέα με 4-1.
Σπαρταριστό δείγμα της άγνοιας που υπήρχε για την εφαρμογή του νέου «φρούτου», είναι ότι και στις δύο αναμετρήσεις η πρόκριση είχε κριθεί μετά την εκτέλεση του τέταρτου πέναλτι για κάθε ομάδα, αλλά εκτελέστηκε κανονικά και το πέμπτο, μια και οι διαιτητές θεώρησαν ότι αυτό ήταν υποχρεωτικό! Αν αναλογιστούμε, βέβαια, ότι δύο χρόνια αργότερα διαιτητής με σήμα ΦΙΦΑ έχασε το μέτρημα στον αγώνα Παναθηναϊκός - ΤΣΣΚΑ Σόφιας για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, αναγκάζοντας την ευρωπαϊκή συνομοσπονδία να επαναλάβει το ματς, αυτό ήταν ένα μικρό πταίσμα, που στο κάτω-κάτω δεν επηρέασε και την εξέλιξη της αναμέτρησης.
Ο κόσμος, πάλι, φάνηκε να υποδέχεται με ικανοποίηση το νέο μέτρο, το οποίο και πιο δίκαιο ήταν και στο θέαμα συντελούσε. «Χόρτασαν γκολ από πέναλτι» έγραφαν την επομένη οι εφημερίδες, οι δημοσιογράφοι των οποίων μετρούσαν τα τέρματα που είχαν σημειωθεί στη διαδικασία ως ισοδύναμα με αυτά της κανονικής διάρκειας! Θα περνούσε, όμως, ο καιρός και θα μάθαιναν όλοι το νέο θεσμό, ο οποίος ήταν γραφτό να μας χαρίσει ορισμένες από τις πιο συναρπαστικές στιγμές στην ιστορία του Κυπέλλου Ελλάδας -και όχι μόνο.
Πηγή: oldfootball.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου