ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΕΛΙΔΑΣ-TRANSLATE PAGE

Δευτέρα 3 Ιουλίου 2017

"Πόλη μαγική. Πόλη μυστική-Το αγίασμα των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων"

Του Γιάννη Γιγουρτσή
Φιλολόγου της Μεγάλης του Γένους Σχολής.
Το αγίασμα των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων είναι ένα από τα εκατοντάδες αγιάσματα που υπάρχουν στην Κωνσταντινούπολη και ένα από τα ελάχιστα που βρίσκονται εκτός ναών, σε χώρους συνήθως ιδιωτικούς και λειτουργούνται ακόμα.

Στην Πόλη κάθε εκκλησία σχεδόν έχει και το δικό της αγίασμα που είναι αφιερωμένο σε άλλον άγιο από αυτόν του κυρίως ναού και γιορτάζει ξεχωριστά. Τα σημαντικότερα από αυτά τα αγιάσματα είναι αυτό της Βλαχέρνας, της Παναγίας Βεφά, του Αγίου Δημητρίου στην Ξηροκρήνη κ.α.
Το κορυφαίο και το πιο γνωστό όλων των αγιασμάτων της Πόλης είναι αυτό του Βαλουκλή, η Ζωοδόχος Πηγή, από όπου πήρε την ονομασία της και η σχετική εορτή. Όμως υπάρχουν και εκατοντάδες άλλα αγιάσματα που βρίσκονται σε σπίτια, μαγαζιά, ιδιωτικούς χώρους. Το καθένα έχει την ιστορία του και τους λόγους που προέκυψε. Το αγιάσμα είναι συνήθως μια πηγή, ή και ένα πηγάδι του οποίου το νερό θεωρείται ιερό.
Τα αγιάσματα ήταν χαρακτηριστικό των ορθόδοξων χριστιανών. Οι Αρμένιοι δεν είχαν και δεν έχουν. Εξαίρεση, το Σουλού Μανάστηρ (το μοναστήρι με τα νερά), μια αρμένικη εκκλησία στην περιοχή των Υψωμαθείων, η οποία έχει αγίασμα. Ο ναός όμως αυτός είναι στην θέση της βυζαντινής Παναγίας Περίβλεπτου, η οποία αφαιρέθηκε από τους Ρωμιούς και παραχωρήθηκε στους Αρμένιους από τους Οθωμανούς.
Στα αγιάσματα ερχόταν να προσευχηθεί και να πιεί νερό, να αγιαστεί πολύς κόσμος και μάλιστα όχι μόνο οι Ρωμιοί , μα και οι Τούρκοι , οι Αρμένιοι, οι Εβραίοι της γειτονιάς, κάποτε και από πιο μακριά έσπευδαν για να πάρουν κατί από την χάρη του αγίου. Ο ιδιοκτήτης του αγιάσματος είχε την υποχρέωση να το έχει προσβάσιμο στον κόσμο. Και αν αυτό δεν ήταν εφικτό συνεχως, φροντιζε να το ανοίγει για κάποιες ώρες ή μέρες.
Φωτογραφία του Yanni Gigourtsis.
Ένα τέτοιο ιδιωτικό αγίασμα είναι και αυτό που πήγαμε το απόγευμα της εορτής των Αγίων Αποστόλων, ακολουθώντας τον Πατριάρχη που πηγαινει κάθε χρονο αυτή τη μέρα για να προσκυνήσει και να ψάλει τον παρακλητικό κανόνα.
Το αγίασμα ανήκει στην κοινότητα Βεβεκίου, όπως έχει εξελληνιστεί το τουρκικό Μπεμπέκ, μία μικρή και φτωχή κοινότητα στο πιο κοσμικό μέρος της δυτικής ακτής του Βοσπόρου. Το αγίασμα είναι ενσωματωμένο στο ισόγειο ενός παλιού εντυπωσιακού αρχοντικού που ήταν γνωστό ως το «κονάκι της Κοκκολής»
Φωτογραφία του Yanni Gigourtsis.
Το πέτρινο ισόγειο του κτηρίου, πρέπει να έχει προέλευση βυζαντινή. Οι επάνω ξύλινοι όροφοι, τρεις συνολικά, είναι ξυλινοι και η κατασκευή τους προερχεται από τον 18 αρχές 19ου αιώνα.. Η επιγραφή πάντως πάνω από την ΄πορτα του αγιάσματος γράφει πως ο χωρος ανακαινίσθηκε στο 1742 από κάποιον Σταυράκη.

Φωτογραφία του Yanni Gigourtsis.
Το αγιάσμα είναι πολύ μικρό και πρέπει να σκύψεις για να φτάσεις να πιεις το νερό που έρχεται λίγο λίγο από την πηγή και γεμίζει την γούρνα.
Φωτογραφία του Yanni Gigourtsis.
Διαβαζω πως αυτή είναι μόνο η είσοδος. Το αγίασμα εκτίνειται σε μία σπιλιά 15 μέτρων, η οποία ωστόσο εδώ δεν είναι προσβάσιμη.
Φωτογραφία του Yanni Gigourtsis.
Σήμερα το εντυπωσιακό αυτό κτήριο έχει πουληθεί σε έναν πάμπλουτο Τούρκο της Αμερικής, όπως πληροφορηθήκαμε, ο οποίος σκοπεύει να το επισκευάσει, αφού λάβει βεβαίως τις σχετικές άδεισς για ένα σπίτι που έχε κηρυχτεί μνημείο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου