Σε προηγούμενη ανάρτησή μας ξεκινήσαμε ένα μακρινό αλλά συνάμα ενδιαφέρον ταξίδι στα επαγγέλματα του τόπου μας που εξαφανίστηκαν στο πέρασμα των χρόνων ή τείνουν να εξαφανιστούν.
Στην περιοχή μας υπήρχαν πολλά ζώα που χρησιμοποιούνταν κυρίως στην υλοτομία λόγω του ανάγλυφου του εδάφους και των πυκνόφυτων δασών αλλά και στο εμπόριο. Για τα ζώα αυτά οι άξιοι τεχνίτες μας έφτιαχναν σαμάρια τα οποία κατασκεύαζαν από ξύλο, σακί, ύφασμα και δέρμα, αφού προηγουμένως έπαιρναν τα μέτρα του ζώου με μια μεζούρα. Κάποιοι όμως έμπειροι τεχνίτες όπως ο Στέλιος Καρανταγλής, μετρούσε μόνο το μήκος και τα υπόλοιπα τα υπολόγιζε με το μάτι.
Το σαμάρι αποτελούνταν από δύο μέρη, τον ξύλινο σκελετό και το στρώμα. Η διαδικασία ξεκινούσε με την κατασκευή του σκελετού για τον οποίο χρησιμοποιούσαν σκληρά ξύλα όπως οξιά, πλατάνι και μηλιάδια. Το μπροστινό μέρος του σαμαριού που είναι ορθογώνιο και αρκετά φαρδύ ονομάζεται μπροστάρι και κατασκευάζονταν από πλατάνι.
Το πίσω μέρος του σαμαριού που λέγεται πιστάρι, αποτελούνταν από δύο τοξωτά ξύλα που συνδέονταν χιαστά μεταξύ τους και κατασκευάζονταν από ξύλο οξιάς. Τα πλαϊνά ξύλα, στενά και μακριά όσο περίπου το μήκος του σαμαριού, ονομάζονται παγίδες και ήταν κατασκευασμένα από μηλιάδι.
Διαβάστε την υπόλοιπη ανάρτηση ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου