Ο Πάνος Καμμένος φορά σωσίβιο made by Ν.Δ.!

Γράφει ο Βαγγέλης Μωυσής

Οι τελευταίες εξελίξεις στο  θέμα της ονομασίας των Σκοπίων και ιδιαίτερα το σωσίβιο που έχει προσφέρει η Ν.Δ. στον Πάνο Καμμένο, αποτελούν ένα εξαιρετικό παράδειγμα της σχέσης που έχει η πολιτική με το σκάκι.

Και ναι, είναι άσχημο να γίνεται “παιχνίδι” για λόγους εσωτερικής πολιτικής με τα εθνικά θέματα. Δυστυχώς, όλοι το κάνουν. Άλλοι πιο συνετά, άλλοι εξόφθαλμα και χοντροκομμένα.

Στο σκάκι, βασικό εργαλείο είναι η “θυσία”. Θυσιάζεις πιόνια, ή κάνεις μελετημένα λάθη, ώστε να παρασύρεις τον αντίπαλο εκεί που θέλεις και να του κάνεις μάτ.

Μένει να αποδειχθεί λοιπόν, αν το “σωσίβιο” που έριξε η ΝΔ στον Πάνο Καμμένο αποτελεί γκάφα ολκής, ή αν πρόκειται για μια στρατηγική και μελετημένη κίνηση που θα στριμώξει τον Αλέξη Τσίπρα.

Το σίγουρο είναι πως όλοι οι παίκτες, έχουν ξεκάθαρη άποψη της “σκακιέρας”.

Ο Πάνος Καμμένος έβλεπε το κόμμα του -και μαζί το πολιτικό του μέλλον- να φυλλοροεί στην κοινωνία και αυτό δεν προέκυπτε μόνο από τις δημοσκοπήσεις.

Η Ν.Δ. σε γενικές γραμμές, είχε καταφέρει να απαξιώνει καθημερινά τους ΑΝΕΛ στη “δεξιά δεξαμενή” που απευθύνεται, αντιμετωπίζοντας τον κυβερνητικό εταίρο ως κάτι ανάμεσα σε ιδεολογικό αριβίστα και ασήμαντη «γλάστρα» της κυβερνώσας αριστεράς.

Η ροή των γεγονότων και η εμμονή Καμμένου για πάση θυσία παραμονή στην εξουσία, ενέτειναν έναν συνδυασμό απαξίας και συνευθύνης. Το κόστος για τη στήριξη μιας βαθιά ιδεοληπτικής Αριστεράς, σε θέματα που «ερεθίζουν» ιδιαίτερα την κύρια δεξαμενή ψηφοφόρων των ΑΝ.ΕΛ. διαρκώς μεγαλώνει. Προσθέστε και την ιστορία με τη Σαουδική Αραβία και κάντε τα πολιτικά μαθηματικά. Δεν βγαίνουν…

Όμως, για πολιτικούς σαν τον Πάνο Καμμένο  χειρότερο από την απώλεια της εξουσίας, είναι να την έχουν και να μην τους λογαριάζει κανείς ως… μετόχους.

Έπρεπε λοιπόν, να βρει ένα μείζον πεδίο διαφοροποίησης από το ΣΥΡΙΖΑ. Κατά προτίμηση σε θέμα ιδιαίτερα ευαίσθητο για το «δεξιών» καταβολών και εν γένει «πατριωτικό» ακροατήριο. Έτσι, ώστε να το μετατρέψει σε όχημα ανάκτησης αυτονομίας και μέρους του απολεσθέντος σεβασμού, τουλάχιστον επικοινωνιακά.

Τι καλύτερο από το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων;

Με τη φανερή –πλέον- ανοχή του Αλέξη Τσίπρα, ο Πάνος Καμμένος έριξε τη μεγάλη ζαριά και μάλιστα με έντεχνη παραπομπή στο Καραμανλικής προέλευσης (εκείνο του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή) «βέτο» σε κάθε χρήση του όρου «Μακεδονία» και των παραγώγων του.

Απλοϊκή και μάλλον αναμενόμενη -σκακιστικά- η κίνηση Καμμένου. Εξυπνότερη μάλλον η κίνηση Τσίπρα, να δώσει χρόνο …αντιπαράθεσης σε ένα θέμα “πατριωτικού” πεδίου, μειωμένου ενδιαφέροντος για το δικό του κοινό, αλλά ικανό να φέρει σε δύσκολη θέση υπό προϋποθέσεις τη Ν.Δ. αν αρχίσουν να “φουντώνουν” θέσεις που κινούνται… δεξιότερα της εθνικής γραμμής του “Βουκουρεστίου”, όπως αυτή διαμορφώθηκε επί ΝΔ και Κώστα Καραμανλή.

Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ Ν.Δ.

Η Ν’έα Δημοκρατία αντί να συγκρουστεί ευθέως με τον άκρατο λαϊκισμό του Πάνου Καμμένου, αντί να του δώσει την πολιτική «χαριστική βολή», του έριξε ανέλπιστο -φαινομενικά- σωσίβιο. Το ερώτημα είναι αν τις κινήσεις της υπαγόρευσε ο φόβος απέναντι στο σενάριο  μιας μελλοντικής εκλογικής αναμέτρησης με έναν Καμμένο να το παίζει εκ του ασφαλούς μοναχικός “Μακεδονομάχος”, ή αν επίτηδες δίνεται η ευκαιρία να “ψηλώσει” και να “βαρύνει” πολιτικά ο Καμμένος, για να συμπαρασύρει τον Τσίπρα στο βυθό. Μόνο και μόνο τότε, το σωσίβιο στον Πάνο Καμμένο θα αποδειχθεί τρύπιο.

Προς το παρόν, επιβραβεύεται ο λαϊκισμός.

Η ΝΔ μπορούσε:

• Να  σταθεί απαξιωτικά απέναντι στις δηλώσεις Καμμένου, αντιμετωπίζοντας τες, ως λαϊκίστικο θεατρινισμό εκ της ασφαλούς θέσεως μιας άνευ αποφασιστικού ρόλου «ουράς» του ΣΥΡΙΖΑ.
• Να πατήσει σθεναρά στην εθνική γραμμή που χάραξε ο Κώστας Καραμανλής στο Βουκουρέστι, καλώντας τους έχοντες αποφασιστικό ρόλο στη κυβέρνηση, πρωθυπουργό και υπουργό εξωτερικών, να την επιβεβαιώσουν.
• Να συνδέσει το ενδεχόμενο σύγκλησης Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και μόνο, στο κατά πόσον δηλαδή, η θέση του αποφασίζοντος κυβερνητικού εταίρου, παρεκκλίνει από τη γραμμή του Βουκουρεστίου ή όχι. Για πιο λόγο να συγκληθεί Συμβούλιο, αν Τσίπρας και Κοτζιάς επιβεβαιώνουν το Βουκουρέστι; Για τον Καμμένο; Σωπάτε καλέ… Άλλα νέα;
• Να αφήσει το ζήτημα περί απώλειας της δεδηλωμένης να προκύψει εκ των πραγμάτων και πιεστικό, όταν η κυβέρνηση κληθεί να φέρει μια συμφωνία στη Βουλή προς κύρωση.

Αντί όλων αυτών, η ΝΔ επέλεξε:

• Να αναδείξει τους ΑΝΕΛ σε αποφασιστικό πυλώνα της κυβέρνησης εξαρτώντας τον διάλογό της με την Κυβέρνηση, από τη θέση του Πάνου Καμμένου.
• Να θέσει ζήτημα δεδηλωμένης σε χρόνο κατά τον οποίο είναι ανύπαρκτο Συνταγματικά, ανάγοντας τον Πάνο Καμμένο σε “κλειδούχο” της κυβερνητικής σταθερότητας.
• Να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο δικής της έμπρακτης μετακίνησης από τη γραμμή του Βουκουρεστίου, απειλώντας να καταψηφίσει κάθε κυβερνητική εισήγηση -ακόμα κι αν αυτή είναι αντιγραφή της γραμμής που χαράχτηκε επί ΝΔ στο Βουκουρέστι- εφόσον δεν την προσυπογράψει ο Πάνος Καμμένος.

Η ΠΑΓΙΔΑ

Είναι νωρίς για να κριθεί αν αυτό το σκηνικό θα έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στη δημοσκοπική, ή στην τελική εκλογική επίδοση των ΑΝ.ΕΛ. Όμως το σίγουρο είναι πως ο αρχηγός των ΑΝ.ΕΛ. από περιθωριοποιημένος εταίρος με ίχνη σκανδάλου στα παπούτσια, βρέθηκε στο επίκεντρο ως αποφασιστικός παράγοντας προσδιορισμού (ή επαναπροσδιορισμού) πολιτικής σε ένα μείζον εθνικό θέμα. Και αυτό, το χρωστά σε σημαντικό βαθμό στη Νέα Δημοκρατία, που επένδυσε στο “ψήλωμα” του Πάνου Καμμένου.

Η παγίδα έχει στηθεί. Ο Καμμένος αν το τραβήξει ως τα άκρα (ενόψει μάλιστα της Συνόδου του ΝΑΤΟ το καλοκαίρι), διακινδυνεύει να μεγαλώσει ανεπανόρθωτα ένα χάσμα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τις δικές του θέσεις να πυροδοτούν νέες φιλοσκοπιανές παρεκτροπές από μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, και τελικά να επέρχεται το κυβερνητικό ναυάγιο. Η εναλλακτική -όπως γράφει επάνω στο σωσίβιο που του έριξε η ΝΔ.  είναι να αναγκαστεί σε νέα κωλοτούμπα και συμμόρφωση σε ότι πει το ΥΠΕΞ.

Τότε όμως, το σωσίβιο θα ξεφουσκώσει οριστικά και μεσοπέλαγα…

Βαγγέλης Μωυσής, δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ.