......οι δι θέσεις εναλλάσσονται και προσαρμόζονται στο περιβάλλον με το βλέμμα να απλώνεται και να απολαμβάνει την ηρεμία στις πλαγιές του Χολομώντα, τις κατάφυτες από καστανιές και δρυς.
Γράφει ο Νίκος ΔημαράςΜπαίνουμε στον μικρό ασφαλτοστρωμένο δρόμο και να μπροστά μας στα δύο χιλιόμετρα η όαση. Σπίτια με κεραμοσκεπές, δρομάκια καθαρά, ένα πλατάνι στο μέσον της μικρής πλατείας και δίπλα στην καφετέρια ένα τεράστιο “χρυσό” πουρνάρι.
Τώρα το λένε γκι, αλλά στα χωριά της Ρούμελης το λέγαμε και χρυσόξυλο, καθώς βγάζει ένα γυαλιστερό και σκληρό ξύλο, που οι αγρότες το χρησιμοποιούσαν για να φτιάχνουν αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Έχει πάνω του και κόκκινους πουρναροκαρπούς, που αποτελούν εξαιρετική γεύση για τα αγριοπούλια του βοριά…
Περπατάμε λίγο πιο πέρα από την μικρή πλατεία και να στην άκρη του Πράσινου Χωριού κάτι θεόρατες καστανιές να συναγωνίζονται με τις δρυς στο ύψος, αλλά και στην ποικιλία των χρωμάτων.
Το δάσος απλώνεται ως πέρα πυκνό και επιβλητικό φτάνοντας μέχρι την κορυφή του Χολομώντα που περήφανα αγναντεύει αριστερά προς τις λίμνες Βόλβη και Κορώνεια, μπροστά προς τα αδελφά δάση της Βαρβάρας, δίπλα στο Πάρκο του Αριστοτέλη και δεξιά προς τις μοναδικές ακτές της Σιθωνίας και του Αγίου Όρους. Ιερισσός και Ουρανούπολη ίσα που αχνοφαίνονται στο βάθος για να μας θυμίζουν τις νεανικές εξορμήσεις στα Νέα Ρόδα και στην Αμμουλιανή.
Παράδεισος η Χαλκιδική. Έχει τα πάντα. Φυσικό μεγαλείο με κατάφυτα δάση, μοναδικές ακτές, γεωργικές εκτάσεις, ελαιώνες, οπωροφόρα, ακόμη και τεράστια ποικιλία βοτάνων. Παίρνουμε βαθιές ανάσες και εισερχόμαστε στο κεντρικό εστιατόριο του Πράσινου Χωριού, με τις κεντητές κουρτίνες στα παράθυρα, τα άσπρα τραπεζομάντιλα και τα ασημένια κουταλοπήρουνα.
Είχαμε φύγει από την θορυβώδη πόλη ανήσυχοι από την απειλή του κορωνοϊού και χάριν αστειότητος λέγαμε ότι για να γλιτώσουμε “θα πάρουμε τα βουνά”. Και να τώρα να πίνουμε το λευκό κρασάκι, που δεν είναι εμφιαλωμένο, αλλά έχει εκπληκτική γεύση και μια ελαφρώς πηχτή σύσταση, που γεμίζει το στόμα. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα κρασιά, που τα λένε ελαφρά, αλλά είναι σαν νερωμένα και δεν καταλαβαίνεις την “γεμάτη” γεύση τους. Αυτό, που πίνουμε λέγεται Παυσίλυπος και όντως μετά από τρεις – τέσσερις γουλιές ξεχνιούνται οι λύπες και τα φαρμάκια.
Για το σέρβις τι να πούμε; Ακόμη δεν καθίσαμε και έφτασαν οι ευγενικοί σερβιτόροι, νέα παιδιά από την Αρναία, που πασχίζουν για το μεροκάματο μαζί με τους ιδιοκτήτες της επιχείρησης. Σαν σβούρες και σαϊτούρες πηγαινοέρχονται, μας λένε απέξω κι ανακατωτά τις ονομασίες των φαγητών, πολλά από τα οποία είναι σπεσιαλιτέ με θαυμάσιες παραδοσιακές γεύσεις, κάτι από παραδοσιακές συνταγές και γκουρμέ επινοήσεις. Εγώ πιστός στην παράδοση παίρνω κόκκορα κρασάτο με χυλοπίτες, (για να μην ξεχνάμε τι τρώγαμε στα νεανικά μας χρόνια), ενώ οι άλλοι παίρνουν ποικιλίες από κρέας με πουρέ μελιτζάνας μέχρι τηγανιά ροδοκοκκινοψημένου χοιρινού.
Το κρασάκι πάει με όλα και ο χρόνος κυλάει με τους δικούς μας ρυθμούς. Αλλά επειδή όλα τα ωραία τελειώνουν νωρίς και καθώς δεν …πιάνουν τα φρένα μου για να ανακόψω το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου, έρχεται η ώρα να φύγουμε, ευχαριστημένοι από όλα (και από τις προσιτές τιμές), αλλά και από την τελευταία κουταλιά ενός σοκολατοειδούς γλυκού, που επισφραγίζει τις γευστικές απολαύσεις της ημέρας.
Βγάζουμε μερικές φωτογραφίες έξω, θαυμάζουμε για μια ακόμη φορά το φυσικό περιβάλλον και αναχωρούμε από το Πράσινο Χωριό πριν νυχτώσει, χωρίς να προλάβουμε να φτάσουμε πιο πέρα ως το Πάρκο του Αριστοτέλη, κοντά στα Στάγειρα. Κολλήσαμε εδώ… Κρατάμε όμως ένα απόσπασμα από τα σοφά λόγια του κορυφαίου φιλόσοφου: “Ότι είναι φυσικό, είναι καλό…”
Σε απόσταση 64 χιλιομέτρων από την Θεσσαλονίκη και οδεύοντας για το Άγιο Όρος, συναντά ο επισκέπτης το Πράσινο Χωριό, έναν τόπος διαμονής, ησυχίας και ξεκούρασης, μέσα στην καταπράσινη φύση και το οξυγόνο του βουνού, που καλύπτοντας μια κατάφυτη έκταση 10 στρεμμάτων, βρίσκεται σε πανοραμική θέση και αποτελείται από 14 ανεξάρτητες παραδοσιακές κατοικίες 70 τ.μ., (10 μεζονέτες και 4 ισόγειες) εστιατόριο,καφετέρια – Bar και χώρους αναψυχής.
Η τοποθεσία προσφέρεται για κοντινές αποδράσεις πολλών ειδών και καλύπτει τις ανάγκες για χαλάρωση ακόμα και για τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες.
Ολα τα κτίσματα ακολουθούν τους κανόνες της Παραδοσιακής Μακεδονικής Αρχιτεκτονικής.Τα δωμάτια είναι ευρύχωρα και ευήλια διαθέτοντας όλες τις σύγχρονες ανέσεις και τα περισσότερα είναι εφοδιασμένα με παραδοσιακό τζάκι διακοσμημένα με ξύλο. Η ποιοτική επίπλωση και η παραδοσιακή Μακεδονική διακόσμηση, χαρίζουν μια συνολική αίσθηση αρχοντιάς.
Όλα διαθέτουν μαγευτική θέα στα βουνά τoυ Χολομώντα με την πλούσια βλάστηση και την άγρια φύση. Η καθαριότητα και η φροντίδα των χώρων θα εντυπωσιάσουν ακόμη και τον πιο σχολαστικό επισκέπτη.
Το Πράσινο Χωριό προσφέρει στους επισκέπτες του υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, οικογενειακή ατμόσφαιρα, ζεστή φιλοξενία και είναι ιδανικό για ρομαντικά weekends, όλους του μήνες του χρόνου, αφού βρίσκεται στην πιο ωραία και ήσυχη τοποθεσία του Χολoμώντα.
Την ευχάριστη διαμονή σας έρχεται να συμπληρώσει η εξαίσια κουζίνα μας με το πλούσιο πρωϊνό από το περίφημο ντόπιο μέλι, σπιτικές μαρμελάδες και γλυκά κουταλιού, χωριάτικο ζυμωτό ψωμί, παραδοσιακές πίτες, χωριάτικα αυγά, καφέδες και ροφήματα όλων των ειδών, φρούτα, κέϊκ, δημητριακά,ντόπιο γιαούρτι
Το μεσημεριανό και βραδυνό σας καλύπτεται πλήρως από τις πατροπαράδοτες σπιτικές συνταγές μας όλες μαγειρεμένες στον παραδοσιακό μας ξυλόφουρνο. Κόκκορας κρασάτος με χυλοπίτες, κότσι, μάγουλα μοσχαρίσια, πανσέτα φούρνου γεμιστή , σταμνάτο είναι μερικά από τα πιάτα που μπορείτε να δοκιμάσετε στο Πράσινο Χωριό.
Παροχές
- Άπλετος χώρος να παίξουν τα παιδιά στην παιδική χαρά
- Κήπος
- Χώρος υποδοχής (Reception)
- Εστιατόριο
- Kαφετέρια – Bar με τζάκι και TV
- Ελεύθερο ασύρματο Internet
- Τηλέφωνο, Fax
- Χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων
- Eπιτρέπονται τα κατοικίδια
- Βεράντες με θέα στον Χολομώντα
- Διπλό παραδοσιακό μεταλλικό κρεβάτι
- Ανατομικά στρώματα
- Tηλεόραση
- Επιπλωμένο καθιστικό με τζάκι (στις μεζονέτες)
- Ψυγείο
- Tηλεόραση
- Μπάνιο – WC
- Ψυγείο
- Αυτόνομη θέρμανση
- 12ωρη εξυπηρέτηση
boreiosellas.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου