Η σημερινή ημέρα είναι άκρως ιδιαίτερη για την οικογένεια του ΠΑΟΚ. Συγκλονισμένη το βράδυ της 9ης Φεβρουαρίου του 1998 μάθαινε τα κακά μαντάτα για το χαμό του Παναγιώτη Κατσούρη.
Το γελαστό παιδί του ΠΑΟΚ, που τόσο άδικα πριν από 25 χρόνια έφυγε από κοντά μας, θα πλησίαζε στα 47 του χρόνια, όμως είδε το νήμα της ζωής του να κόβεται απότομα και άδικα εκείνο το βροχερό βράδυ.
Η ιαχή, το σύνθημα στα χείλη των οπαδών του «Δικεφάλου», «Κατσούρης ζεις, για πάντα ΠΑΟΚτσής», έσχιζε τον ουρανό της Τούμπας...
Η εφημερίδα των Συνδέσμων, ο «ΠΑΟΚΤΣΗΣ», τον αποχαιρέτισε αφιερώνοντας του ολόκληρο το πρωτοσέλιδό της. «Στις καρδιές και στο μυαλό μας θα ζει για πάντα το αδικοχαμένο αετόπουλο!», έγραψαν οι οπαδοί στην πρώτη σελίδα, όπου κυριαρχούσε η λέξη: «ΑΘΑΝΑΤΟΣ».
Ελπιδοφόρο ξεκίνημα…
Γεννημένος στην Αθήνα, την 28η Οκτωβρίου του 1976, ο Παναγιώτης Κατσούρης είχε μπροστά του μια διαδρομή, όπως ο κάθε άνθρωπος, να διανύσει. Μια διαδρομή με συντροφιά τη μπάλα ποδοσφαίρου την οποία και χειριζόταν αρκετά καλά, έτσι ώστε στα 17 του να αρχίσει επαγγελματική καριέρα σε μια από τις δυνατές επαρχιακές ομάδες της εποχής.
Οι 13 παρουσίες του στη Νάουσα της σεζόν 1993-1994 και το 1 γκολ που πέτυχε, προσέλκυσαν γρήγορα το ενδιαφέρον από τον ΠΑΟΚ. Εκεί βρέθηκε τα επόμενα χρόνια ο Κατσούρης και κατάφερε μετά από αρκετή δουλειά και σκληρή προσπάθεια να βρει θέση στη μεσαία γραμμή της πρώτης ομάδας, ανάμεσα σε «βαριά» ονόματα όπως αυτά των Κώστα Φρατζέσκου, Σπύρου Μαραγκού και Θοδωρή Ζαγοράκη.
Στο «δικέφαλο του Βορρά» αγωνίστηκε συνολικά 29 φορές πετυχαίνοντας 3 γκολ. Ένας από τους αγώνες στους οποίους αγωνίστηκε, ήταν αυτός απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης για το Κύπελλο UEFA, ενώ ήταν βασικό στέλεχος της Εθνικής Ελπίδων, στην οποία είχε 18 παρουσίες και 3 τέρματα. Όλα αυτά, όμως, δεν ήταν αρκετά για να σταματήσουν τη μοίρα, να της αλλάξουν πορεία και να του επιτρέψουν να την καθορίσει…
Τραγικό φινάλε…
Ήταν 9 Φεβρουαρίου 1998 όταν ο Παναγιώτης Κατσούρης μη έχοντας… χορτάσει ποδόσφαιρο, πήγε να παίξει «5x5» με τους φίλους του. Επιστρέφοντας σπίτι του, βιαστικά για να φτάσει γρήγορα εκεί και να ξεκουραστεί, η σωματική αυτή κούραση και η υπερβολική ταχύτητα έφεραν το μοιραίο. Το αυτοκίνητό του διέγραψε τρελή πορεία, ο έλεγχος είχε χαθεί και κατέληξε στα προστατευτικά κιγκλιδώματα της γέφυρας της Θέρμης.
Παρά την άμεση μεταφορά του στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, ο θάνατος βγήκε νικητής από τη μάχη με τον Κατσούρη. Η θλίψη σκέπασε την οικογένεια του ΠΑΟΚ και έφερε μαύρα σύννεφα πάνω από την Τούμπα. Τα όσα ακολούθησαν, σημάδεψαν μια ολόκληρη ποδοσφαιρική οικογένεια και ο Παναγιώτης Κατσούρης πέρασε στο πάνθεον των αθανάτων συνοδευμένος από την ελληνική σημαία, η οποία κάλυπτε το φέρετρό του, καθώς ήταν στρατευμένος, τη σημαία του ΠΑΟΚ και τη συντροφιά των Μιχόπουλου, Τουρσουνίδη, Φρατζέσκου, Καπετανόπουλου, Μαραγκού και των άλλων συμπαικτών του, που τον συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία, μετά το λαϊκό προσκύνημα στο κοιμητήριο Αναστάσεως στη Θεσσαλονίκη.
Έκτοτε, το σύνθημα «Κατσούρη ζεις, για πάντα ΠΑΟΚτσής», δονεί την Τούμπα τέτοιες μέρες. Η προτομή του στη Θύρα 1 στέκει εκεί για να θυμίζει το πόσο άδικα έφυγε από τη ζωή ένα μέλος της οικογένειας του «δικεφάλου του Βορρά», ενώ η φανέλα με το νο17 που φορούσε στον ΠΑΟΚ, έχει αποσυρθεί. Η «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ, τιμά τη μνήμη του με ετήσιο μνημόσυνο και με τουρνουά που φέρει το όνομά του και διοργανώνεται τα τέσσερα τελευταία χρόνια, όπως το όνομά του φέρει κι ο σύνδεσμος οπαδών του «δικεφάλου του Βορρά» στη Νάουσα...
Επεξεργασία ανάρτησης: Μανόλης Ρήγας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου