'Ποιος, ποιος, ποιος, ο Μαύρος ο Θεός!"

 

Στις 18 Ιουνίου 1976, μετά από δικαστική διαμάχη που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο, ο Θωμάς Μαύρος πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ από τον Πανιώνιο. Το blog θυμάται…

Το 1975 ο αείμνηστος Λουκάς Μπάρλος αποφάσισε να φέρει στην ΑΕΚ από τον Πανιώνιο τον 22χρονο(και ήδη διεθνή) Θωμά Μαύρο. Η επιθυμία του προέδρου της Ένωσης(αλλά και του Μαύρου) δεν βρήκε ανταπόκριση από τον Ιστορικό, που προεξάρχοντος του κ. Τσολακάκη ξεκίνησε δικαστικό αγώνα με σκοπό να διατηρήσει στις τάξεις του τον παίκτη.

Ένα σχεδόν χρόνο μετά, ο Μαύρος και η ΑΕΚ δικαιώθηκαν και η μεταγραφή ολοκληρώθηκε. «Απελευθερώθηκε η ψυχή μου όταν ήρθε η δικαίωση», εξομολογήθηκε μιλώντας στο Sportaction ο Θ(ε)ωμάς, όπως τον αποκαλούν μέχρι και σήμερα οι οπαδοί του «δικεφάλου».

Ο Μαύρος στην ΑΕΚ λοιπόν…Το ρολόι της ιστορίας σημάδευε την 18η Ιουνίου του 1976…

Η διαδρομή  

Στις 31 Μαΐου του 1954, σε μία γειτονιά της Καλλιθέας, έμελλε να δει το πρώτο φως της ζωής ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που ανέδειξε ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το όνομα του έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών της ΑΕΚ και του Πανιωνίου και γράφτηκε στις πιο χρυσές σελίδες του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο Θωμάς Μαύρος διακρίθηκε όχι μόνο για το τεράστιο ταλέντο του στο σκοράρισμα, αλλά και για τον απλό, ντόμπρο και αξιαγάπητο χαρακτήρα του. Μόνο καλά λόγια έχουν να πουν γι’αυτόν συμπαίκτες, φίλαθλοι και…αντίπαλοι. Όλοι…

Στην τεράστια καριέρα του κέρδισε με την ΑΕΚ δύο πρωταθλήματα (1978.1979) και δύο Κύπελλα(1978,1983) ενώ σε προσωπικό επίπεδο κατάφερε να γίνει ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην Α Εθνική. Και όχι μόνο.

Ο Μαύρος αναδείχθηκε 4 φορές πρώτος σκόρερ της Α Εθνικής, κατέκτησε το αργυρό παπούτσι το 1978 ενώ είναι ο 4ος σε συμμετοχές( με 501) στην κορυφαία κατηγορία. Άντε να συνταχθείς μετά από αυτά, με την άποψη πως τα νούμερα είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για να πεις ψέματα…

Από μασκότ…είδωλο!

«Στον Πανιώνιο έκανα τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα. Σε ηλικία 7 ετών ήμουνα η μασκότ της ομάδας. Στα 11 μου, ενώ πήγαινα ακόμη στο δημοτικό, εντάχθηκα στα τσικό του συλλόγου. Στα 15 μεταπήδησα στο εφηβικό τμήμα». Έτσι περιγράφει ο ίδιος ο Μαύρος την πρώτη του επαφή με το άθλημα.

Από τα πρώτα του χρόνια στον Πανιώνιο έδειξε την ποιότητά του. Την αξία του. Ένα ακατέργαστο διαμάντι ήταν, που εφόσον σμιλεύονταν προσεκτικά θα έκανε σπουδαία πράγματα. Όπως και έκανε εντέλει.

Η πορεία του ήταν σταθερά ανοδική. Κανένα εμπόδιο δεν μπορούσε να ανακόψει το δρόμο του πιτσιρικά προς την απόλυτη καταξίωση.

Σε ηλικία 16 ετών πήρε προαγωγή για την πρώτη ομάδα, ύστερα από εισήγηση του Τζο Μάλετ. Ο Άγγλος τεχνικός προώθησε τον Μαύρο στην ανδρική ομάδα, δίνοντας του μάλιστα και αρκετό χρόνο συμμετοχής. Συμβολικό(για τη μετέπειτα καριέρα του Θ(ε)ωμά) ή όχι, ο Πανιώνιος πραγματοποίησε μία εξαιρετική χρονιά, διεκδικώντας μέχρι τέλους το πρωτάθλημα(τελικά τερμάτισε 2ος).

Το αστέρι του Μαύρου είχε ανατείλει. Γρήγορα καθιερώθηκε  στις συνειδήσεις όλων ως ένας από τους καλύτερους επιθετικούς, όχι μόνο του Πανιωνίου, αλλά και του πρωταθλήματος. Οι επιδόσεις του «ανάγκασαν» τις μεγάλες ομάδες να εξετάσουν με προσοχή την περίπτωσή του.

Τελικά, η ΑΕΚ του Λουκά Μπάρλου κινήθηκε για να εξασφαλίσει την υπογραφή του. Και τότε ξεκίνησε…η δικαστική Οδύσσεια. Ο Πανιώνιος προσπάθησε να κρατήσει τον παίκτη, προβάλλοντας τη δική του επιχειρηματολογία και αξιοποιώντας κάθε ένδικο μέσο.

Ο Θωμάς Μαύρος, θυμάται εκείνη την περίοδο…

«Δεν άντεχα να μην αγωνίζομαι. Για έναν ολόκληρο σχεδόν χρόνο δεν έπαιζα μπάλα. Μου στοίχισε αυτό. Διψούσα να βγω και πάλι στο γήπεδο. Όμως ο νόμος είναι νόμος και στην περίπτωσή μου ευτυχώς εφαρμόστηκε. Και έτσι ήρθε επιτέλους η δικαίωση. Εκείνη την ημέρα απελευθερώθηκε η ψυχή μου. Η επιθυμία μου να φορέσω επιτέλους και επίσημα τη φανέλα της ΑΕΚ, είχε έρθει η ώρα να υλοποιηθεί».

Τα δικαστήρια δικαίωσαν τον παίκτη και τον έστειλαν στην ΑΕΚ. Έτσι, ξεκίνησε μία συνεργασία, που δεν ωφέλησε μόνο τον ποδοσφαιριστή και την ομάδα, αλλά ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Το κεφάλαιο ΑΕΚ

Με τη φανέλα της ΑΕΚ ο Θωμάς Μαύρος έγραψε ιστορία. Την πρώτη του κιόλας χρονιά η ομάδα έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA, όπου αποκλείστηκε τελικά από τη Γιουβέντους.

Ο Μαύρος ήταν φυσικά βασικό στέλεχος, ο ακρογωνιαίος λίθος για την ακρίβεια εκείνης της αρμάδας που δημιούργησε ο Φράντισεκ Φάντροκ.

Η συνέχεια ανάλογη με εκείνη της πρώτης χρονιάς. Η ΑΕΚ, με τον Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι στον πάγκο, κατέκτησε το νταμπλ τη σεζόν 1977-78(με τον Μαύρο πρώτο σκόρερ) ενώ την επόμενη χρονιά πανηγύρισε ακόμη ένα πρωτάθλημα.

«Εκείνα τα χρόνια των τίτλων ήταν εκπληκτικά. Ότι καλύτερο μου συνέβη στην 12ετη μου παρουσία στην ομάδα. Ο κόσμος ερχόταν στο γήπεδο, ζούσε και ανέπνεε για το ποδόσφαιρο. Επεισόδια δεν υπήρχαν. Όλοι ήταν μονιασμένοι στις κερκίδες και παρακολουθούσαν το αγαπημένο τους άθλημα. Πραγματικά μεγάλες στιγμές», τονίζει ο Θωμάς Μαύρος, ο οποίος παράλληλα αναφέρεται με απέραντο σεβασμό στον μεγάλο ευεργέτη της ΑΕΚ και πρωτομάστορα των τότε επιτυχιών, Λουκά Μπάρλο:

«Δεν υπάρχουν λόγια ικανά να περιγράψουν τον αείμνηστο Λουκά Μπάρλο. Ήταν ένας εκπληκτικός πρόεδρος, ένας γνήσιος παράγοντας. Ήταν ο πατέρας μας. Αυτός που μας βοηθούσε στις κρίσιμες στιγμές. Αυτός που μας ενθάρρυνε πάντα. Που μας έδινε δύναμη.

Έδωσε τα πάντα για την ΑΕΚ. Το χρόνο του, την περιουσία του, το Είναι του. Τι να πει κανείς γι’ αυτόν τον άνθρωπο;», αναρωτιέται ο Θ(ε)ωμάς.

Η αποχώρηση

Όπως καθετί στη ζωή, έτσι και η διαδρομή του Θωμά  Μαύρου στην ΑΕΚ, έφτασε κάποια στιγμή στο τέλος της. Και μάλιστα το κεφάλαιο ΑΕΚ ολοκληρώθηκε για τον Μαύρο με όχι και τον καλύτερο τρόπο.

Μία κόντρα του με τον (ιδιόρρυθμο) προπονητή της ομάδας, Νίκο Αλέφαντο, αλλά και διάφορα…περίεργα λόγια που εκπορεύονταν από διοικητικούς κύκλους της ΑΕΚ, έφταναν για να πέσουν οι τίτλοι τέλους στη συνεργασία των δύο πλευρών.

 «Δεν θέλω να μιλήσω ξανά για τον Αλέφαντο και τα όσα έγιναν τότε. Ούτε για το τι είπε ο τότε πρόεδρος. Κάποιοι με χαρακτήρισαν τελειωμένο, όμως εγώ πέτυχα τα επόμενα χρόνια 51 γκολ και απέδειξα το αντίθετο», τονίζει ο παίκτης, που στη συνέχεια της καριέρας του και μέχρι την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, έδωσε πράγματι απαντήσεις σε όλους τους επικριτές του.

Η επιστροφή

Το 1988 είχαν επιτέλους ωριμάσει οι συνθήκες της επιστροφής του Θωμά Μαύρου στον Πανιώνιο. Μιας ομάδας που πάντοτε κατείχε μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του.

Ο πρόεδρος της ΠΑΕ και σημερινός ισχυρός άνδρας του Ερασιτέχνη, Γεράσιμος Βεντούρης συνδέονταν φιλικά με τον Μαύρο, όπως άλλωστε και άλλα μέλη του ΔΣ(Σκρέκης κλπ).

Το κλίμα ήταν ευνοϊκό και ο Μαύρος δεν το σκέφτηκε πολύ. Είπε το ναι και επέστρεψε στον Ιστορικό για να συμπληρώσει το πάζλ της τεράστιας καριέρας του.

«Επέστρεψα στον Πανιώνιο γιατί ήθελα να κλείσω εκεί την καριέρα μου. Γνώριζα πολύ καλά τον Γεράσιμο Βεντούρη και τον Γιώργο Σκρέκη και ήξερα πως μπορούσα να τους εμπιστευτώ. Επιπλέον δεν θέλησα χρήματα. Γύρισα γιατί ένιωσα πως αυτό ήταν το σωστό», τονίζει ο Μαύρος.

Ο Θ(ε)ωμάς έμεινε στους «κυανέρυθρους» μέχρι το 1991, συνεχίζοντας με συνέπεια να φορτώνει με γκολ τα αντίπαλα δίχτυα. Μάλιστα το 1990 αναδείχθηκε για ακόμη μία φορά πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 22 γκολ.

Το οριστικό αντίο

Το καλοκαίρι του 1991 ο Θωμάς Μαύρος ανακοίνωσε, εξαιτίας και ενός τραυματισμού, την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Ο μεγάλος αυτός επιθετικός είπε το οριστικό αντίο και κρέμασε τα παπούτσια, κλείνοντας με αυτό τον τρόπο ένα μεγάλο κεφάλαιο για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Τι είναι όμως αυτό που κρατάει ο Θωμάς Μαύρος από την πολύχρονη πορεία του στα γήπεδα; Τι είναι αυτό που δεν θα ξεχάσει ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν;

«Η μεγάλη σύνδεση που είχα και έχω με τον κόσμο. Οι φίλαθλοι με αγαπούσαν και με αγαπάνε, όπως και γω τους αγαπώ εξάλλου και τους έχω στην καρδιά μου. Να φανταστείς σκόραρα με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και στη Φιλαδέλφεια φώναζαν το γνωστό σύνθημα. “Ποιος, ποιος, ποιος, ο Μαύρος ο Θεός”. Δεν ξεχνιούνται ούτε διαγράφονται όλα αυτά…».