"Και... εγένετο NBA"

Ήταν 8 Απριλίου του 1950 όταν ξεκίνησε και επίσημα το πρώτο πρωτάθλημα της National BasketballAssociation στις ΗΠΑ. 62 χρόνια μετά, το NBA έχει γίνει ο «μαγικός κόσμος» και το blog κάνει ένα flash back στο καλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη.

Όλοι γνωρίζουν το NBA. Το επαγγελματικό πρωτάθλημα μπάσκετ που πλέον αποτελείται από τριάντα ομάδες των ΗΠΑ, για την ακρίβεια 29 των Ηνωμένων Πολιτειών και μία του Καναδά, που είναι φυσικό το πιο ενεργό μέλος της αμερικάνικης ομοσπονδίας του αθλήματος (USAB). Μαζί με το MLB του μπέιζμπολ, το NFL του αμερικάνικου ράγκμπι και το NHL του χόκεϊ, είναι ένα από τα τέσσερα μεγαλύτερα ομαδικά πρωταθλήματα των ΗΠΑ και κατά συνέπεια του πλανήτη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι όλοι αποκαλούν «πρωταθλήτρια κόσμου» την ομάδα που κατακτά τον τίτλο κάθε χρόνο στο NBA. 

Κι αν λοιπόν το πρώτο πρωτάθλημα υπό την… σκέπη του NBA ξεκίνησε στις 8 Απριλίου του 1950, η ιστορία του πρωταθλήματος αυτού πάει τέσσερα ακόμα χρόνια πίσω. Ήταν 6 Ιουνίου του 1946 όταν στη Νέα Υόρκη αποφασίστηκε να ιδρυθεί η μπασκετική ομοσπονδία της Αμερικής (BBA). Υπήρχε παράλληλα το εθνικό πρωτάθλημα της Αμερικής (NBL), με το οποίο τελικά βρέθηκε η «χρυσή τομή» το1949 και δημιουργήθηκε το NBA. Το… κλου της ιστορία με το NBA, είναι ότι όλες οι ομάδες διευθύνονται από ένα κέντρο αποφάσεων που έχει δημιουργήσει η ίδια η λίγκα. Όλοι βρίσκονται υπό την αιγίδα της λίγκας, και αποτελούν κομμάτι του προϊόντος που ονομάζεται NBA. Τα γραφεία της διοργανώτριας αρχής βρίσκονται στον Ολυμπιακό πύργο της Νέας Υόρκης στον αριθμό 645 της 5ης λεωφόρου. 

Σύμφωνα με… τα κιτάπια του NBA, το πρώτο παιχνίδι στην ιστορία υπό την αιγίδα τη λίγκας ήταν αυτό που έγινε την 1η Νοεμβρίου του 1946 στο Οντάριο του Τορόντο. Οι Χάσκις, φιλοξένησαν τουςΝίκερμπορντερς της Νέας Υόρκης στο «Μαπλ Λιφ Γκάρντενς». Από εκεί και πέρα όμως υπήρξαν πολλές ζυμώσεις, ιδιαίτερα το καλοκαίρι του 1949, για να προκύψει το NBA όπως όλοι το ξέρουμε σήμερα. Αρχικά το πλάνο περιλάμβανε 17 ομάδες-λογότυπα της λίγκας, ωστόσο στη συνέχεια έγιναν μειώσεις για να φτάσουμε στις 11 ομάδες το 1950 αλλά και τις 8, ο μικρότερος αριθμός συμμετοχών, της περιόδου 1953-54. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτές οι ομάδες είναι οι 8 που υπάρχουν ακόμα στο πρωτάθλημα και πρόκειται για τις: Knicks, Celtics, Warriors, Lakers, Royals/Kings, Pistons,Hawks, και Nationals/76ers.

Η πρόοδος του NBA ανάγκασε στη συνέχεια αρκετές ομάδες που προέρχονταν από μικρές πόλεις να μετακομίσουν σε μεγαλύτερες, φαινόμενο που παρατηρήθηκε ακόμα και στη σημερινή εποχή με αρκετέςιστορικές ομάδες να αλλάζουν έδρα και όνομα με σκοπό να γίνουν πιο ανταγωνιστικές αλλά κυρίως πιοεμπορικές. Εξάλλου, το γεγονός ότι το NBA αποτελεί προϊόν και μάλιστα προϊόν που πωλείται πάρα πολύ ακριβά ανά τον κόσμο, είναι ένα από τα στοιχεία που το κάνει να ξεχωρίζει.

Εκτός βέβαια της επίσημης έναρξης του πρωταθλήματος, το 1950 είναι χρονιά ορόσημο στο αμερικάνικο μπάσκετ και για ένα ακόμα λόγο. Εκείνη την περίοδο επιτράπηκε για πρώτη φορά η συμμετοχή των Αφρο-Αμερικανών παικτών, με τους Σέλτικς να εντάσσουν στην ομάδα τους τον Τσακ Κούπερ, τους Νικς τον Νατ Κλίφτον και τους Ουάσιγκτον Κάπιτολς (τότε) τον Ερλ Λόιντ.

Η πρώτη μεγάλη δυναστεία στο πρωτάθλημα πάντως, ξεκίνησε με το καλημέρα. Η ΜινεάπολιςΛέικερς, πρόγονοι της ομάδας του Λος Άντζελες, πήρε τα πέντε πρώτα πρωταθλήματα και παρά την αλλαγή στο χρόνο επίθεσης το 1954 δεν φάνηκαν να πτοούνται από το 1950 ως το 1955. Τα 24’’λοιπόν, ήρθαν για πρώτη φορά το 1954 και… καλά κρατούν μέχρι σήμερα. Το 1957 πάντως οι Σέλτικςαπέκτησαν τον Μπιλ Ράσελ, που ήταν η αρχή της δικής τους δυναστείας. Από την περίοδο 1958-1959μέχρι την περίοδο 1965-1966 το πρωτάθλημα παρέμενε στα χέρια των παικτών της ομάδας τηςΒοστόνης. Την επόμενη περίοδο ωστόσο η δημιουργία της Αμερικανικής Μπασκετικής Ομοσπονδίας (ABA) ήρθε να απειλήσει το NBA. Ένας πόλεμος ξέσπασε ανάμεσα στις δύο λίγκες, αλλά το NBAφρόντισε να πάρει όλα τα αστέρια του κολλεγιακού πρωταθλήματος, όπως ο Τζαμπάρ, κάτι που βοήθησε στο να… επικρατήσει τελικώς. Η δεκαετία του ’70 ήταν πάντως η πιο κρίσιμη στην κόντρα των δύο, ενώ η προσθήκη του Τζούλιους Έρβινγκ στους Σίξερς, ομάδα του NBA, δυνάμωσε ακόμα περισσότερο τηλίγκα.

Οι ομάδες από εννιά έγιναν δεκαεπτά, με τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας να έχουν πια την εκπρόσωπό τους στο πρωτάθλημα που έδειχνε το πιο σοβαρό και πιο ανταγωνιστικό. Το 1976 τέσσερις ομάδες της ABA βρέθηκαν στο NBA, Που είχε φτάσει πια στις 22 ομάδες και εδραίωσε την κυριαρχία τους. Έτσι την επόμενη δεκαετία δεν υπήρχε μια κόντρα που θα διατηρούσε το ενδιαφέρον του κόσμου αμείωτο. Αυτή όμως «δημιουργήθηκε» με την συνδρομή του Λάρι Μπερντ και του Μάτζικ Τζόνσον. Οι «μάχες» των Λος Άντζελες Λέικερς και των Μπόστον Σέλτικς άφησαν εποχή και για μιαδεκαετία, ίσως και περισσότερο, ήταν το αντικείμενο συζήτησης όλων των φίλων του μπάσκετ ανά τον πλανήτη.

Στα… 90’s ωστόσο άρχισε μια νέα εποχή, η εποχή του Μάικλ Τζόρνταν. Ο Air ήταν από το 1984 στοΣικάγο και τους Μπουλς, ωστόσο άρχισε να ξεδιπλώνει το ταλέντο του λίγα χρόνια αργότερα. Εν τω μεταξύ, οι ομάδες στη λίγκα συνέχισαν να αυξάνονται και είχαν γίνει πλέον 27. Μέσα σε αυτή τη δεκαετία, εκτός από την αυτοκρατορία των Μπουλς και του Τζόρνταν, έγιναν σημαντικά πράγματα και για την εξέλιξη του πρωταθλήματος. Το 1995 προστέθηκαν οι δύο ομάδες του Καναδά, Τορόντο καιΒανκούβερ, ενώ το 1996 δημιουργήθηκε το αντίστοιχο γυναικείο πρωτάθλημα (WNBA). Επίσης, το1998, έγινε το πρώτο και μοναδικό lock out στο πρωτάθλημα, κάτι που μείωσε τους αγώνες της κανονικής περιόδου από 82 σε 50 για εκείνη τη σεζόν που βρήκε πρωταθλητές τους Σαν ΑντόνιοΣπερς για πρώτη φορά στην ιστορία τους και μάλιστα ήταν η πρώτη ομάδα που τα κατάφερε μπαίνοντας από την τελευταία θέση στα Play off. Από αυτή τη δεκαετία βέβαια, όλοι θα θυμούνται τους μεγάλους αστέρες, ίσως τους περισσότερους σε μια περίοδο τέτοια, που αγωνίστηκαν στο «μαγικό κόσμο».Τζόρνταν, Πίπεν, Μπερντ, Ο’Νιλ, Ολάζουον, Μαλόουν, Στόκτον, Ντρέξλερ, Ρόμπινσον, Γιούινκαι άλλοι, κόσμησαν με την παρουσία τους τα παρκέ.

Την τελευταία δεκαετία, έκτη του NBA και πρώτη της χιλιετίας, ήρθε η αναγέννηση των Λέικερς. Με τους Μπουλς χωρίς τον Τζόρνταν να είναι αποδυναμωμένοι, οι «λιμνάνθρωποι» κατάφεραν να κατακτήσουν 3 συνεχόμενα πρωταθλήματα από το 2000 ως το 2003. Οι Πίστονς επέστρεψαν από την αφάνεια το 2004, ωστόσο το 2005 ήταν η σειρά των Σπερς και την ίδια χρονιά η Σάρλοτ Μπόμπκατςπροστέθηκαν στις ομάδες της Λίγκας που πλέον είναι τριάντα. Από εκεί και πέρα, το 2006 το Μαϊάμικατέκτησε τον τίτλο ενώ το 2007 οι Λέικερς ξαναπήραν τα ηνία. Η επιστροφή των Σέλτικς το 2008δεν κράτησε για πολύ, αφού οι Λέικερς κατέκτησαν τα πρωταθλήματα του 2009 και 2010, ενώ ο Ντιρκ Νοβίτσκι και οι Ντάλας Μάβερικς, δικαιώθηκαν το... 2011.

Το δικό τους ξεχωριστό ρόλο έχουν παίξει στην ιστορία του NBA, οι πρόεδροι ή κομισάριοι του πρωταθλήματος. Ο πρώτος όλων, ήταν ο Μόρις Ποντόλοφ που ήταν στη θέση αυτή από το 1946 μέχρι το 1963. Ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε τη συμφωνία για την δημιουργία του πρωταθλήματος και οιοργανωτικές και διευθυντικές του ικανότητες άφησαν εποχή. Μάλιστα τα χαρακτηριστικά του αυτά θεωρήθηκαν το κλειδί για να παραμείνει ζωντανό το NBA μέσα από διάφορες κρίσεις στα χρόνια της προεδρίας του. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ήταν ο άνθρωπος που τράβηξε το ενδιαφέρον των φιλάθλων για το NBA και προς τιμήν του πλέον το βραβείο του MVP φέρει το όνομά  του.

Τον Ποντόλοφ διαθέχθηκε ο Γουόλτερ Κένεντι. Από το 1963 μέχρι το 1967 είχε τον τίτλο τουπροέδρου που στη συνέχεια και μέχρι το 1975 μετατράπηκε σε «κομισάριος». Το έργο του επίσης θαυμαστό, καθώς όταν ανέλαβε είχε να αντιμετωπίσει τη δημιουργία της ABA και τον «μαρασμό» τουNBA που είχε μείνει με 9 ομάδες, χωρίς τηλεοπτικά συμβόλαια και με λιγοστό κόσμο στις εξέδρες των γηπέδων. Κατά την αποχώρησή του το 1975, το NBA είχε 18 ομάδες, ένα παχυλό τηλεοπτικόσυμβόλαιο και μια αύξηση της τάξης του 200% στα έσοδα και την προσέλευση κόσμου στα γήπεδα. Το 1981 μπήκε στο Hall of Fame, του οποίου ήταν πρόεδρος για δύο χρόνια.

Ο δεύτερος κομισάριος, τρίτος κατά σειρά συμπεριλαμβανομένων των προέδρων, είναι αυτός που ίσως πρόσφερε και τα περισσότερα. Από το 1975 μέχρι το 1984 ο Λάρι Ο’ Μπράιαν πρόσφερε τα μέγιστα στο NBA και άφησε το δικό του στίγμα στη λίγκα. Τόσο που το τρόπαιο του πρωταθλητή να ονομάζεται από το 1984 και έπειτα, ως «έπαθλο Λάρι Ο’ Μπράιαν»! Ο Ο’ Μπράιαν αύξησε τις ομάδες σε 23, υπέγραψε το 1982 το μεγαλύτερο συμβόλαιο με την τηλεόραση μέχρι τότε ενώ την ίδια περίοδο το NBA μπήκε στα σπίτια όλου του κόσμου μέσω της καλωδιακής τηλεόρασης. Επίσης, ο Ο’Μπράιαν ήταν ο άνθρωπος που έβαλε τέλος στην κόντρα με την ABA το 1976 ενώ στις μέρες του άλλαξε ο κανονισμός για τα Draft και το Salary Cap, ενώ το 1979 επέτρεψε να υπάρχει πλέον και τοτρίποντο στα παιχνίδια του NBA. Τα κατορθώματά του δε σταματούν εδώ, αφού στις μέρες του παρακολουθούσαν 10 εκατ. άνθρωποι το χρόνο τα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Τα εισιτήριαδιπλασιάστηκαν και τα έσοδα από τα τηλεοπτικά τριπλασιάστηκαν ενώ το 1983 εισήγαγε τον αυστηρό κανονισμό για το ντόπινγκ στο NBA.

Πολλοί θεωρούν ότι πίσω από τον Ο’ Μπράιαν ήταν πάντα ο άμεσος συνεργάτης του, Ντέιβιντ Στερν. Ο Στερν ανέλαβε και τυπικά ωστόσο κομισάριος του NBA την 1η Φεβρουαρίου του 1984. Με τη σειρά του είχε αρκετές επιτυχίες κατά τη θητεία του που ακόμα συνεχίζεται. Το γεγονός ότι μεγάλα αστέρια του αθλήματος, όπως οι Τζόρνταν, Στόκτον, Μπάρκλεϊ, Μπερντ, Τζόνσον κ.ά. αγωνίστηκαν στα χρόνια του και τους επέτρεψε να κάνουν συμφωνίες εκτός λίγκας με χορηγούς, βοήθησε να ανοίξει κι άλλο η αγορά του NBA. Οι προσθήκες ομάδων, η κατασκευή 28 νέων γηπέδων, η δημιουργία του WNBA και άλλα τόσα ακόμα κατορθώματα του δίνουν τον τίτλο του επιτυχημένου. Ο Στερν ήταν επίσης αυτός που μετονόμασε τον τίτλο του πρωταθλητή σε «έπαθλο Λάρι Ο’ Μπράιαν», όπως και αυτό του πολυτιμότερου των τελικών σε «Bill Russell NBA Finals Most Valuable Player Award». Με την συνδρομή του Στερν, το NBA έχει πλέον 11 γραφεία εκτός ΗΠΑ, μεταδίδεται σε όλο τον κόσμο και σε42 διαφορετικές γλώσσες, ενώ δημιουργήθηκε και η αναπτυξιακή λίγκα του NBA (NBDL).

Τα οργανωτικά και την πορεία του πρωταθλήματος μέσα στο χρόνο ωστόσο δε την θυμούνται πολλοί όταν φτάνει η ώρα για να μάθουμε ποιος θα πάρει το δακτυλίδι του πρωταθλητή. Μετά από 82παιχνίδια για κάθε ομάδα, το τέλος της κανονικής περιόδου αλλά και το τέλος των play off σε Δύση καιΑνατολή, φτάνει η μεγάλη στιγμή. Η στιγμή των τελικών. Η στιγμή που αναδεικνύεται κάθε χρόνο οπρωταθλητής του ΝΒΑ. Μέσα από αυτούς τους αγώνες έχουν προκύψει μεγάλες αθλητικές ιστορίες, ξεχωριστές στιγμές «μαγείας» και απίστευτες αθλητικές προσωπικότητες.

Το Sportaction συγκέντρωσε όλους τους τελικούς, από το 1947 μάλιστα, μέχρι σήμερα και σας τους παρουσιάζει.
Οι τελικοί του NBA
2010-11 -- Miami Heat-Dallas Mavericks 2-4
2009-10 -- Boston Celtics-Los Angeles Lakers 3-4
2008-09 -- Los Angeles Lakers-Orlando Magic 4-1
2007-08 -- Boston Celtics-Los Angeles Lakers 4-2
2006-07 -- San Antonio Spurs-Cleveland Cavaliers 4-0
2005-06 -- Miami Heat-Dallas Mavericks, 4-2
2004-05 -- San Antonio Spurs-Detroit Pistons, 4-3
2003-04 -- Detroit Pistons-Los Angeles Lakers, 4-1
2002-03 -- San Antonio Spurs-New Jersey Nets, 4-2
2001-02 -- Los Angeles Lakers-New Jersey Nets, 4-0
2000-01 -- Los Angeles Lakers-Philadelphia 76ers, 4-1
1999-00 -- Los Angeles Lakers-Indiana Pacers, 4-2
1998-99 -- San Antonio Spurs-New York Knicks, 4-1
1997-98 -- Chicago Bulls-Utah Jazz, 4-2
1996-97 -- Chicago Bulls-Utah Jazz, 4-2
1995-96 -- Chicago Bulls-Seattle SuperSonics, 4-2
1994-95 -- Houston Rockets-Orlando Magic, 4-0
1993-94 -- Houston Rockets-New York Knicks, 4-3
1992-93 -- Chicago Bulls-Phoenix Suns 4-2
1991-92 -- Chicago Bulls-Portland Trail Blazers, 4-2
1990-91 -- Chicago Bulls-Los Angeles Lakers, 4-1
1989-90 -- Detroit Pistons-Portland Trail Blazers, 4-1
1988-89 -- Detroit Pistons-Los Angeles Lakers, 4-0
1987-88 -- Los Angeles Lakers-Detroit Pistons, 4-3
1986-87 -- Los Angeles Lakers-Boston Celtics, 4-2
1985-86 -- Boston Celtics-Houston Rockets, 4-2
1984-85 -- Los Angeles Lakers-Boston Celtics, 4-2
1983-84 -- Boston Celtics-Los Angeles Lakers, 4-3
1982-83 -- Philadelphia 76ers-Los Angeles Lakers, 4-0
1981-82 -- Los Angeles Lakers-Philadelphia 76ers, 4-2
1980-81 -- Boston Celtics-Houston Rockets, 4-2
1979-80 -- Los Angeles Lakers-Philadelphia 76ers, 4-2
1978-79 -- Seattle SuperSonics-Washington Bullets, 4-1
1977-78 -- Washington Bullets-Seattle SuperSonics, 4-3
1976-77 -- Portland Trail Blazers-Philadelphia 76ers, 4-2
1975-76 -- Boston Celtics-Phoenix Suns, 4-2
1974-75 -- Golden State Warriors-Washington Bullets, 4-0
1973-74 -- Boston Celtics-Milwaukee Bucks, 4-3
1972-73 -- New York Knicks-Los Angeles Lakers, 4-1
1971-72 -- Los Angeles Lakers-New York Knicks, 4-1
1970-71 -- Milwaukee Bucks-Baltimore Bullets, 4-0
1969-70 -- New York Knicks-Los Angeles Lakers, 4-3
1968-69 -- Boston Celtics-Los Angeles Lakers, 4-3
1967-68 -- Boston Celtics-Los Angeles Lakers, 4-2
1966-67 -- Philadelphia 76ers-San Francisco Warriors, 4-2
1965-66 -- Boston Celtics-Los Angeles Lakers, 4-3
1964-65 -- Boston Celtics-Los Angeles Lakers, 4-1
1963-64 -- Boston Celtics-San Francisco Warriors, 4-1
1962-63 -- Boston Celtics-Los Angeles Lakers, 4-2
1961-62 -- Boston Celtics-Los Angeles Lakers, 4-3
1960-61 -- Boston Celtics-St. Louis Hawks, 4-1
1959-60 -- Boston Celtics-St. Louis Hawks, 4-3
1958-59 -- Boston Celtics-Minneapolis Lakers, 4-0
1957-58 -- St. Louis Hawks-Boston Celtics, 4-2
1956-57 -- Boston Celtics-St. Louis Hawks, 4-3
1955-56 -- Philadelphia Warriors-Fort Wayne Pistons, 4-1
1954-55 -- Syracuse Nationals-Fort Wayne Pistons, 4-3
1953-54 -- Minneapolis Lakers-Syracuse Nationals, 4-3
1952-53 -- Minneapolis Lakers-New York Knicks, 4-1
1951-52 -- Minneapolis Lakers-New York Knicks, 4-3
1950-51 -- Rochester Royals-New York Knicks, 4-3
1949-50 -- Minneapolis Lakers-Syracuse Nationals, 4-2
1948-49 -- Minneapolis Lakers-Washington Capitols, 4-2
1947-48 -- Baltimore Bullets-Philadelphia Warriors, 4-2
1946-47 -- Philadelphia Warriors-Chicago Stags, 4-1

Όσο για την ομάδα με τις περισσότερες κατακτήσεις, κι εδώ η μάχη είναι μεταξύ των Σέλτικς και τωνΛέικερς. Η ομάδα της Βοστόνης προηγείται κατά έναν, αφού έχει 17 έναντι 16 των «λιμνάνθρωπων», ενώ με τη δυναστεία τους οι Μπουλς κατάφεραν να φτάσουν μέχρι την τρίτη θέση έχοντας 6 τίτλους. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ομάδες που κατάφεραν έστω και μια φορά ή και περισσότερες να αναδειχθούν πρωταθλήτριες είναι 17, ενώ μία από αυτές πλέον δεν υφίσταται, μίαέχει αλλάξει έδρα και τέσσερις ονομασία!

Κατακτήσεις
Ομάδα Πρωταθλήματα
Boston Celtics 17 (1957, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1969, 1974, 1976, 1981, 1984, 1986, 2008)
Minneapolis / Los Angeles Lakers 16 (1949, 1950, 1952, 1953, 1954, 1972, 1980, 1982, 1985, 1987, 1988, 2000, 2001, 2002, 2009, 2010)
Chicago Bulls 6 (1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998)
San Antonio Spurs 4 (1999, 2003, 2005, 2007)
Detroit Pistons 3 (1989, 1990, 2004)
Philadelphia / Golden State Warriors 3 (1947, 1976, 1975)
Syracuse Nationals / Philadelphia 76ers 3 (1955, 1967, 1983)
Houston Rockets 2 (1994, 1995)
New York Knicks 2 (1970, 1973)
Baltimore Bullets (δεν υπάρχει) 1 (1948)
Miami Heat 1 (2006)
Milwaukee Bucks 1 (1971)
Portland Trail Blazers 1 (1977)
Rochester Royals (τώρα Sacramento Kings) 1 (1951)
Seattle SuperSonics (τώρα Oklahoma City Thunder) 1 (1979)
St. Louis Hawks (τώρα Atlanta Hawks) 1 (1958)
Washington Bullets (τώρα Washington Wizards) 1 (1978)

Όσο για τους προπονητές που κατόρθωσαν να κατακτήσουν τον τίτλο, είναι αρκετοί με πρώτο και καλύτερο τον Φιλ Τζάκσον. Ο «Ζεν Μάστερ», έχει κατακτήσει δέκα πρωταθλήματα και είναιπρώτος στη σχετική λίστα, όντας μάλιστα ένας από τους τρεις που κατάφεραν να το κάνουν με δύο διαφορετικές ομάδες (Μπουλς, Λέικερς). Οι άλλοι δύο είναι ο Άλεξ Χάνουμ (Σεντ Λιούις Χοκς,Φιλαντέλφια 76ερς) και Πατ Ράιλι (Λέικερς, Χιτ). 

Η λιστα των πρωταθλητών κόουτς 
Φιλ Τζάκσον 10 
Ρεντ Άουερμπαχ 9 
Τζον Κούντλα 5 
Πατ Ράιλι 5 
Γκρεγκ Πόποβιτς 4 
Άλεξ Χάινουμ 2 
Μπιλ Ράσελ 2 
Ρεντ Χόλζμαν 2 
Τομ Χάινσον 2 
Κ. Σ. Τζόουνς 2 
Τσακ Ντάλι 2 
Ρούντι Τομζάνοβιτς 2