Ένα όμορφο απόγευμα της 5ης Σεπτεμβρίου 2005 και ενώ ο ήλιος έδυε βασιλικά στο βάθος του ορίζοντα της πόλεως της Αρναίας, κοντά στις οκτώ το απόγευμα, μία φοβερή πυρκαιά ξεσπά ξαφνικά και απρόσμενα, εντός του Ιερού Βήματος του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Στεφάνου Αρναίας.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης και ποιμενάρχης της Μητροπόλεως, βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, προσκεκλημένος του τότε Μητροπολίτου Μοσχονησίων Αποστόλου, του νυν Αγίου Δέρκων.
Η φωτιά από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, ίσως απο κάποιο βραχυκύκλωμα ή από κάποιο αναμμένο κανδήλι, επεκτάθηκε αστραπιαία σε όλο το εσωτερικό του Ναού και μέσα σε λίγες ώρες, αφού πρώτα κατέρρευσε η ξύλινη οροφή, εξαφανίστηκαν απο την λαίλαιπα του πυρός τα πάντα...
Οι υπεράνθρωπες προσπάθειες της πυροσβεστικής υπηρεσίας, η οποία ήλθε αμέσως και ενώ προσπαθούσε να σβήσει ή να περιορίσει την φωτιά, τελικά δεν τα κατάφερε. Το μόνο που είχαν μείνει όρθια ήταν τα πλαινά τείχη του Ναού και η κόγχη.
Την επομένη ο Μητροπολίτης Ιερισσού Νικόδημος, ως άλλος Πατριάρχης Αθηναγόρας στα Σεπτεμβριανά, περπατούσε ανάμεσα σε καμμένα ξύλα και λειωμένες εικόνες...
Όλα είχαν εξαφανιστεί...
Το περίφημο ξυλόγλυπτο παλαιό τέμπλο, η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Στεφάνου με το αργυρό κάλυμμα, τα στασίδια, αναλόγια, ιερά σκεύη και άμφια, η Αγία Τράπεζα, ιερά καλύμματα, τα Ιερά λείψανα του Αγίου Στεφάνου, όλα είχαν αφανιστεί...
Το μόνο που διασώθηκε ήταν μία εικόνα της Αγίας Παρασκευής.
Ποταμοί δακρύων έρρεαν από τους οφθαλμούς, του αειμνήστου Ιερισσού Νικοδήμου, ενώ τα ράσα του, έσερναν την διασκορπισμένη παντού ιερή στάχτη...
Ο Ναός μέσα στον οποίο λειτούργησαν άγιοι Αρχιερείς,όπως ο μεγάλης πνευματικότητας, Ιερισσού Σωκράτης αλλά και εκατοντάδες ευλαβείς ιερείς, δεν υπήρχε πλέον...
Παντού όλεθρος, παντού απέραντη θλίψη...
Η απορία του Μητροπολίτου Νικοδήμου μεγάλη, τα ερωτήματά του πολλά και αναπάντητα...
Η υπόσχεση όμως που είχε δώσει στον Άγιο Στέφανο, ότι θα ανηγερθή ο Ναός του ξανά, την τήρησε.
Την ίδια χρονιά η εορτή των Χριστουγέννων και για πρώτη φορά και η πανήγυρι του Αγίου Στεφάνου, τελέστηκαν εντός του παρεκκλησίου του Μητροπολιτικού μεγάρου της "Παναγίας της Δακρυροούσης."
Πλήθος κόσμου παρέμεναν έξω στο κρύο, αφού το παρεκκλήσιο ήταν αδύνατο να τους χωρέσει όλους.
Μέ την έλευση του 2006, οι εισφορές και οι δωρεές απο σωματεία, αδελφότητες, Ιερές Μονές από το Άγιο Όρος, αλλά και από άλλα μοναστήρια, Ναούς, Μητροπόλεις, δήμους, κοινότητες αλλά και απλούς πιστούς, έφταναν συνεχώς στα ταμεία της Μητροπόλεως.
Ο ίδιος ο Μητροπολίτης είχε προσφέρει και αυτός οικονομικώς ο,τι είχε, αν και προσωπική περιουσία ή καταθέσεις δεν είχε στην κατοχή του ποτέ...
Ο δε τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος, με την αισιοδοξία και την ελπίδα που είχε στην ψυχή του, όταν επισκέπτηκε τον κατεστραμμένο Ναό, του είχε αναφέρει, "Σεβασμιώτατε, μη στεναχωρείσθε και ρωτάτε το γιατί...ήταν θέλημα Θεού και ο Ναός είμαι βέβαιος ότι συντόμως θα επισκευασθεί και θα γίνει και ωραιότερος..."
Ο Ναός είχε ανηγερθεί τον 16ο αιώνα, ως μετόχι της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου και έφερε το όνομα του Αγίου Στεφάνου, όπως και το καθολικό της Ι Μονής Αγίου Όρους.
Μεγαλύτερη και τελευταία επέκταση δέχτηκε ο Ναός το 1812, όπως αναφέρει η μαρμάρινη πλάκα επάνω από την κεντρική είσοδο.
Κατά την διάρκεια της Ελληνικής επαναστάσεως ο Ναός καταστράφηκε ολοσχερώς από τους οθωμανούς, αλλά αναστηλώθηκε εκ βάθρων το έτος 1830, ενώ το επιβλητικό κωδωνοστάσιο του, κτίστηκε το 1870.
Ανήκει στον ρυθμό τρίκλιτης βασιλικής. Το τέμπλο του Ναού ήταν δωρεά της Ι. Μονής Κωνσταμονίτου.
Ο δεσποτικός θρόνος είχε κατασκευαστεί το έτος 1876.
Ενεργείαις του Μητροπολίτου Ιερισσού Νικοδήμου, ο Ναός αγιογραφήθηκε, έγινε καθαρισμός και βαφή της οροφής, του τέμπλου, του άμβωνα και των προσκυνηταρίων.
Αντικαταστάθηκαν τα παλαιά στασίδια με νέα και ο Ναός απέκτησε κεντρική θέρμανση και ηλεκτρονική εγκατάσταση κωδωνοκρουσιών.
Κατά την διάρκεια των εργασιών αναστηλώσεως, η υπεύθυνη, 10η εφορεία βυζαντινών αρχαιοτήτων, ανακάλυψε κάτω από το δάπεδο του Ναού, τρία κτίσματα παλαιοτέρων Ναών.
Μία τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική του 400 μ.Χ., ένα μικρό βυζαντινό Ναό, 10ου με 11ου αιώνος και ένα ορθογώνιο οικοδόμημα χωρίς κόγχη, προφανώς του 16ου αιώνα.
Ανακαλύφθηκαν ακόμη 15 τάφοι, παλαιοχριστιανικής εποχής αλλά και πολλά ευρήματα πήλινα, γυάλινα, μαρμάρινα, μεταλικά και παλαιές αγιογραφίες, ανθρώπινα οστά, προφανώς κάποιων κοιμηθέντων ιερέων, ακόμη και νομίσματα εποχής καθώς και πολλά αντικείμενα λατρείας.
Η εφορεία, με τη σύμφωνη γνώμη της Μητροπόλεως αποφάσισαν όλα αυτά τα μοναδικής αξίας ευρήματα να μη θαφτούν με την ανέγερση του καινούργιου Ναού, αλλά να υπάρξει σε πολλά σημεία άθραυστο γυάλινο δάπεδο, με τον κατάλληλο εσωτερικό φωτισμό, ώστε ο επισκέπτης να θαυμάζει αυτά τα μεγάλης εκκλησιαστικής και αρχαιολογικής αξίας κτίσματα.
Διατηρήθηκαν επίσης μέσα σε σιδερένιο πλαίσιο μερικοί κίονες του Ναού, (οι μόνοι διασωθέντες), μαυρισμένοι από την πυρκαιά, για να υπάρχει έστω κάτι, που να θύμιζε τον προηγούμενο Ναό.
Με την ευλογία του Αγίου Στεφάνου και τις επίπονες προσπάθειες του Μητροπολίτου Ιερισσού Νικοδήμου, γίνεται το ανέλπιστο θαύμα και ένα μόλις χρόνο μετά την πυρκαιά, ο Ναός αποπερατώνεται!
Η πρώτη Θεία Λειτουργία τελείται την νύχτα των Χριστουγέννων μέσα σε φορτισμένη από συγκίνηση ατμόσφαιρα, προεξάρχοντος του οικείου ποιμενάρχου Ιερισσού Νικοδήμου.
Η δε πρώτη εορτή της μνήμης του Αγίου Στεφάνου, μετά την φοβερή πυρκαιά, τελείται με τρισαρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Μιλήτου κ. Αποστόλου, Καθηγουμένου της Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Ι.Μονής Αγίας Αναστασίας Χαλκιδικής και συλλειτουργούντων των Αρχιερέων Ιερισσού Νικοδήμου και Θεουπόλεως Παντελεήμονος.
Ο Ναός, ήταν χωρίς θέρμανση και το κρύο δριμύτατο, η ζέση όμως της πίστεως των ευλαβών κατοίκων της Αρναίας αλλά και των παρόντων προσκυνητών μεγάλη...
Συγκινητικά τα τότε λόγια του Μητροπολίτου Ιερισσού:
"Ο Ναός του Αγίου Στεφάνου, αγαπημένοι μου χριστιανοί, επανήλθε, συν Θεώ ξανά, εις την προτέραν του δόξαν μετά πολλών κόπων και μόχθων και παρεδόθη εις την Θείαν λατρείαν.
Το ερώτημα όμως παραμένει... Διατί ο Θεός επέτρεψε αυτό το γεγονός;
Δια την αποστασία του κόσμου, τις αμαρτίες του Επισκόπου σας! ή διατί ο μισόκαλος διάβολος εμίσησε αυτό τον εξαιρετικό τόπο Θείας λατρείας και πίστεως τόσων αιώνων;"
Τα επόμενα έτη ο Ναός εξοπλίσθη πλήρως και τελέστηκαν με κάθε επισημότητα τα εγκαίνια του, από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο τον Β' και πολλών άλλων Αρχιερέων, την 5η Σεπτεμβρίου 2010, την ημέρα της πυρκαιάς του 2005.
Στην επέτειο ενός έτους από την τελετή των εγκαινίων 5.9.2011, τελέστηκε Αρχιερατικό συλλείτουργο από τους Μητροπολίτες Ιερισσού Νικόδημο, Μιλήτου Απόστολο και Λαγκαδά Ιωάννη.
Δικαίως ο αείμνηστος Μητροπολίτης Ιερισσού Νικόδημος μπορεί να κατανομαστεί ως ο τελευταίος κτήτορας και ανακαινιστής του Ι.Ναού "δια τας αγώνας και τας βασάνους" που έδωσε για την αναστήλωσή του εκ βάθρων, και μέσα στην πρωτοφανή διάρκεια, ενός μόνον έτους.
Λίγα χρόνια μετά, το 2012, έφυγε ανεπαυμένος από την ζωή, αφού το όραμά του είχε πλέον επιτευχθεί και ενταφιάστηκε το σεπτό σκήνωμά πίσω απο το Ιερό Βήμα του Ι.Ναού, που τόσο αγάπησε...
Ουρανός πολύφωτος αποτελεί η Εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, όχι μόνο γιατί είναι προστάτης, έφορος και πολιούχος της Αρναίας, αλλά και γιατί πολλοί λίγοι Ναοί στην Βόρεια Ελλάδα, είναι αφιερωμένοι στην μνήμη του πρώτου μάρτυρος "εξ άθλων ων υπέμεινε υπέρ του Χριστού του Θεού ημών".
Συγκινημένος ο ευλαβής προσκυνητής που θα εισέλθει στο Ναό θα διαβάσει στο δάπεδό του την επιγραφή που χαράχτηκε με εντολή του Μητροπολίτου Νικοδήμου:
"Ανεκαινίσθη εκ της τέφρας..."
Ο άξιος διάδοχος του, Σεβ. Μητροπολίτης Ιερισσού Θεόκλητος, ο οποίος συμπλήρωσε ήδη μία πενταετή Θεάρεστη και Θεοχαρίτωτη Αρχιερατεία, συνέχισε με ευλάβεια, φόβο Θεού και πατρική αγάπη προς όλους, το έργο του προκατόχου του, Μητροπολίτου Νικοδήμου.
Με την εξαίρετη ποιμαντική, λειτουργική, κηρυκτική και φιλανθρωπική δράση του, αλλά και τα άξια αναφοράς έργα του κατάφερε και ανέδειξε την ιστορική Μητρόπολη Ιερισσού "στους εγγύς και τους μακράν", "προς δόξαν Θεού Πατρός ημών".
Τιμά εξαιρέτως και σέβεται τον Ι.Ναό, λειτουργώντας πολλές φορές στο άγιο θυσιαστήριό του.
Με εντολή του, ο Ι.Ναός του Αγίου Στεφάνου παραμένει ανοιχτός καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας, ενώ τελούνται καθημερινώς όλες οι ιερές ακολουθίες.
Με αυτό τον τρόπο ο κάθε περαστικός άνθρωπος, θα μπορέσει να προσευχηθεί και να βρει για λίγο ηρεμία και γαλήνη, η κουρασμένη και ταλαιπωρημένη, απο την σημερινή εποχή, ψυχή του.
Σήμερα, εόρτιος μνήμη του πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, ενθυμούμενοι την δεύτερη καταβασία της μεγάλης Δεσποτικής εορτής, της Υπαπαντής του Κυρίου, ευχόμαστε εκ βάθους καρδίας, "Το στερέωμα των επι Σοι πεποιθότων, στερέωσον Κύριε την Εκκλησίαν, ην εκτίσω τω Τιμίω Σου Αίματι."
http://www.romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου