"Τα μεγάλα ματς"

Μεγάλη είναι η παράδοση στις αναμετρήσεις της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με την Άρσεναλ στο FA Cup και το Blog σας παρουσιάζει τις πέντε αξιομνημόνευτες μάχες.

5. Μάιος 2005: «Μιλένιουμ»
Άρσεναλ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 5-4 (πέναλτι)

Έχουν περάσει έξι χρόνια από την τελευταία φορά που η Άρσεναλ σήκωσε κάποιο τρόπαιο. Αυτό έγινε στις 21 Μαΐου του 2005 στο «Μιλένιουμ» του Κάρντιφ. Στον τελικό απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ χρειάστηκε να περάσουν 120 λεπτά αγώνα και ο τροπαιούχος να κριθεί στην διαδικασία των πέναλτι. Μέχρι τότε οι «κανονιέρηδες» είχαν γλιτώσει από του… χάρου τα δόντια.

Το γκολ του Φέρντιναντ ακυρώθηκε – δίκαια – ο Ρούνεϊ είχε δοκάρι, ενώ η προσπάθεια του Ρουντ Φαν Νίστελροϊ σταμάτησε στην γραμμή από τον Φρέντι Λιούνμπεργκ. Στην διαδικασία των πέναλτι, ο Πολ Σκόουλς αστόχησε, με τον Πάτρικ Βιεϊρά να πετυχαίνει το τελευταίο τέρμα της διαδικασίας δίνοντας τον τίτλο στην ομάδα του.

4. Απρίλιος 2004: «Βίλα Παρκ»
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Άρσεναλ 1-0

Στις 3 Απριλίου του 2004, η Άρσεναλ ήταν το απόλυτο φαβορί για την νίκη απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα ημιτελικά του FA Cup. Στο «Βίλα Παρκ» οι «κανονιέρηδες» ήταν οι κυρίαρχοι της αναμέτρησης. Δύο δοκάρια και ένα πέναλτι το οποίο δεν δόθηκε ποτέ ήταν αρκετά για να γεμίσει με άγχος την ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ και ταυτόχρονα να δώσει «φτερά» σε αυτήν του Σερ Άλεξ Φέρκγιουσον. Στο 32’ ο Πολ Σκόουλς με μακρινό σουτ ήταν εκείνος που έκρινε την αναμέτρησης υπέρ των «κόκκινων διαβόλων» που ουσιαστικά τους έδωσε και τον τίτλο, καθώς στον τελικό αντιμετώπισε την έκπληξη του θεσμού, Μίλγουολ.

3. Φεβρουάριος 2003: «Ολντ Τράφορντ»
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Άρσεναλ 0-2

Η κόντρα ανάμεσα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Άρσεναλ είχε κορυφωθεί τη σεζόν 2003. Τότε λίγους μήνες νωρίτερα οι «κόκκινοι διάβολοι», είχαν σταματήσει το αήττητο σερί των «κανονιέρηδων» σε ένα επεισοδιακό παιχνίδι.

Η ρεβάνς για την ομάδα του Βενγκέρ ήρθε στις 3 Φεβρουαρίου, όταν για τον πέμπτο γύρο του κυπέλλου, επικράτησαν με 2-0. Ο Έντου έδωσε το προβάδισμα στους «κανονιέρηδες» στο 34’, με τον Βιλτόρ να διαμορφώνει το τελικό αποτέλεσμα στο 52’. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον να κλοτσήσει ένα παπούτσι που θα τραυμάτιζε τον Ντέιβιντ Μπέκαμ και θα γινόταν η αρχή του τέλους της σχέσης του «Spice Boy» με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

2. Απρίλιος 1999: «Βίλα Παρκ»
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Άρσεναλ 2-1

Έχοντας κάνει το νταμπλ η Άρσεναλ την προηγούμενη σεζόν, η Γιουνάιτεντ κυνηγούσε κάτι ακόμα μεγαλύτερο. Δηλαδή το τρεμπλ. Στα ημιτελικά του κυπέλλου αντιμετώπισε την Άρσεναλ στο «Βίλα Παρκ» στις 14 Απριλίου. Τρεις μέρες νωρίτερα οι δύο ομάδες είχαν αναδειχθεί ισόπαλες χωρίς τέρματα, ωστόσο στον επαναληπτικό όλα ξεκαθάρισαν με έναν άκρως δραματικό τρόπο.

Στο 17’ ο Ντέιβιντ Μπέκαμ άνοιξε το σκορ για τους «κόκκινους διαβόλους», με τον Ντένις Μπέργκαμπ να ισοφαρίζει στο 68’. Από εκεί και πέρα η Άρσεναλ έκανε τα πάντα για να… ηττηθεί. Ο Νικολάς Ανελκά σκόραρε με το γκολ του να ακυρώνεται, ενώ στην συνέχεια ο Ρόι Κιν αποβλήθηκε για την Μάντσεστερ. Στην συνέχεια οι «κανονιέρηδες» κέρδισαν και πέναλτι στις καθυστερήσεις, ωστόσο ο Πίτερ Σμάιχελ είπε «όχι» στον Ντένις Μπέργκαμπ και έδωσε… ζωή στους «κόκκινους διαβόλους».

Κάπου εκεί ο Ράιαν Γκιγκς θα «έγραφε» το πρώτο του «ποίημα» στην τεράστια καριέρα του. Παίρνοντας την μπάλα λίγο μπροστά από το κέντρο, πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του και «πυροβόλησε» τον Ντέιβιντ Σίμαν, δίνοντας την επεισοδιακή αυτή πρόκριση στην ομάδα του.

1. Μάιος 1979: «Γουέμπλεϊ»
Άρσεναλ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 3-2

Χαρακτηρίστηκε ως ο τελικός των πέντε λεπτών. Όχι και άδικα. Στις 12 Μαΐου του 1979 η Άρσεναλ αντιμετώπιζε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον μεγάλο τελικό με έπαθλο το τρόπαιο. Στο πρώτο ημίχρονο οι «κανονιέρηδες» ήταν μπροστά στο σκορ με 2-0 με τέρματα των 12’ Τάλμποτ και Στέιπλτον στο 43’.

Ωστόσο από το 85’ και μετά έγινε πανικός! Ο ΜακΚουίν μείωσε στο 86’ για τους «κόκκινους διαβόλους», με τον ΜακΙλρόι να ισοφαρίζει στο 88’. Η τελευταία λέξη ωστόσο ανήκε στους «κανονιέρηδες» που πήραν τη νίκη με τέρμα του Σάντερλαντ στο 89, ολοκληρώνοντας έτσι ένα από τους πιο εντυπωσιακούς τελικούς στην ιστορία του Κυπέλλου Αγγλίας.