"Το μαγικό ραβδί του Γκμοχ"

Το ημερολόγιο έδειχνε την 16η του Ιούνη του 1983… Στον Παναθηναϊκό, αναζητούσαν τον προπονητή που θα μπορούσε να οδηγήσει τον σύλλογο ξανά στον δρόμο των επιτυχιών. Να βοηθήσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Εκείνος, μετά από την παρουσία σε ΠΑΣ Γιάννινα, Απόλλων Αθηνώνκαι Λάρισα, είχε αποκτήσει τις κατάλληλες συστάσεις για τον «πράσινο» πάγκο. Ο γάμος… Εύκολος. Το αποτέλεσμα; Γιάτσεκ Γκμοχ, ο άνθρωπος που οδήγησε τον Παναθηναϊκό και πάλι στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το Sportaction, είναι εδώ για να σας θυμίσει, μαζί με τον ίδιο τον Ελληνοπολωνό, τα πάντα!

Ό,τι έχει ολοκληρωθεί η αγωνιστική περίοδος 1982-1983… Ο Παναθηναϊκός, άλλαξε τρεις προπονητές μέσα σε μία χρονιά (Κόβατς, Παπαεμανουήλ, Τσάκος), με το αποτέλεσμα να είναι… οικτρό. Το έργο του Γιάτσεκ Γκμοχ δύσκολο, ωστόσο η θητεία του σε τρεις ελληνικές ομάδες και η πορεία που είχαν εκείνες, έκανε τους πάντες αισιόδοξους. Τι θυμάται ο Γιάτσεκ Γκμοχ;

«Θυμάμαι την ημέρα που ήρθα στον Παναθηναϊκό… Την πρώτη προπόνηση στην Παιανία… Τον Ναύαρχο, Νίκο Σοφρά, που ήταν Γενικός Αρχηγός. Τότε, η Παιανία είχε δύο γήπεδα με χορτάρι και ένα με χώμα. Δεν ήταν ακόμη έτοιμες οι εγκαταστάσεις» δήλωσε στο Sportaction ο Γιάτσεκ Γκμοχ, για να συμπληρώσει: «Κάναμε προπονήσεις τόσο στην Παιανία, όσο και στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ήμασταν απόλυτα οργανωμένοι. Αυτό ήταν το κλειδί. Γινόταν τρομερή δουλειά. Είχα εκπληκτικούς συνεργάτες. Από τον βοηθό μου, Βασίλη Παπαδημητρίου, μέχρι τον μασέρ και τους φυσιοθεραπευτές. Υπήρξαν πραγματικά δύσκολες στιγμές, όμως είχαμε μεγάλες φιλοδοξίες.  Είχε φύγει ο Κόβατς τότε… Η ομάδα είχε τερματίσει κάτω από τις φιλοδοξίες που είχε. Ευτυχώς όμως, είχαμε πολύ καλούς παίκτες».

Ο Γκμοχ, έπιασε αμέσως δουλειά…. Σκληρή δουλειά… Πάρα πολύ σκληρή δουλειά. Μόνο έτσι εκτιμούσε πως θα κατάφερνε να επαναφέρει τον Παναθηναϊκό στον σωστό δρόμο. Μόνο έτσι ήξερε να πορεύεται. Από την μεγάλη επιτυχία με την Εθνική Πολωνίας, στο Παγκόσμιο Κύπελλο, μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας με την Λάρισα. Στον Παναθηναϊκό, ήξεραν με ποιον είχαν μπλέξει… Οι παίκτες, έμελλε να το καταλάβουν… Πως όμως θα έπειθε τους Έλληνες παίκτες να ακολουθήσουν τις οδηγίες του; Αυτό, ήταν κάτι που δεν χρειάστηκε να γίνει… Όπως μας αποκαλύπτει ο Ελληνοπολωνός, οι παίκτες του, έμοιαζαν… έτοιμοι για τη σκληρή δουλειά που τους περίμενε: «Ήμουν τυχερός. Είχα παίκτες με τεράστια όρεξη για δουλειά. Με φιλοδοξίες. Και δούλεψαν πάρα πολύ. Κάναμε καθημερινά τριπλές προπονήσεις. Πήγαινα στην Παιανία από τις 6 το πρωί, για να υποδέχομαι τις τρεις ομάδες μας. Τους είχαμε χωρίσει σε γκρουπ τότε. Τρία γκρουπ, όσα και οι αρχηγοί. Είχαμε παίκτες με φιλοδοξίες.  Είχαμε βέβαια και τρεις σπουδαίους αρχηγούς. Άνθιμος Καψής, Γιάννης Κυράστας και Χουάν Ραμός Ρότσα. Ήταν οι αρχηγοί μας και έκαναν τρομερή δουλειά. Όλοι οι παίκτες δούλευαν το ίδιο… Όλα τα γκρουπ. Υπήρχε δικαιοσύνη. Αν κάποιος έκανε παρατυπίες ή δεν δούλευε όπως έπρεπε, από το πρώτο, έπεφτε στο τρίτο γκρουπ. Και δεν ήταν εύκολο από το τρίτο να πας στο πρώτο γκρουπ».

Η δουλειά όμως δεν τέλειωνε εκεί για τους παίκτες του Παναθηναϊκού… Όποιος πιστεύει πως στους αγώνες ή μάλλον… πριν τους αγώνες, τα πράγματα ήταν εύκολα… πλανάται πλάνην οικτρά: «Η δουλειά, δεν σταμάταγε ποτέ… Η πειθαρχία υπήρχε από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο σημείο. Όταν ένας παίκτης παραδείγματος χάρη δεν έκανε σωστά το ζέσταμα, ο αρχηγός ήταν υπεύθυνος να το δει και να τον συνετίσει. Πολλές φορές, ο αρχηγός, έδινε εντολή στον τρίτο αρχηγό, τον Ρότσα, ο οποίος ενημέρωνε τον παίκτη που… δημιουργούσε το πρόβλημα. «Φίλε, βελτιώσου, δούλεψε καλύτερα και πιο σωστά, γιατί θα έχουμε πρόβλημα», έλεγε πολλές φορές. Με παίκτες που έχουν τέτοια πειθαρχία και τέτοια όρεξη για δουλειά, μπορείς να πας μέχρι το Έβερεστ. Είναι χαρά μου που είχα την τύχη να δουλεύω με τέτοιους παίκτες. Είχαν τρομερή φιλοδοξία. Γαλάκος, Δημόπουλος, Σαραβάκος (τον δεύτερο χρόνο), Γεροθόδωρος, Καρούλιας… Διψούσαν για τον τίτλο. Τον ήθελαν πολύ και δούλευαν γι αυτό».

Τι έκανε όμως ο Παναθηναϊκός εκείνη τη χρονιά; Ο Παναθηναϊκός, κατέκτησε το πρωτάθλημα, με διαφορά τριών βαθμών από τον Ολυμπιακό (με σύστημα 2-1-0), έχοντας 19 νίκες, 8 ισοπαλίες και 3 ήττες, ενώ παράλληλα κατακτούσε και το Κύπελλο Ελλάδας, κλείνοντας μια απόλυτα επιτυχημένη σεζόν. 

Ο Γιάτσεκ Γκμοχ, όμως, δεν κρατάει μερίδιο για την επιτυχία. Λίγο νωρίτερα, έδωσε απλόχερα σημαντικό μερίδιο στους παίκτες. Τώρα, έρχεται η σειρά της διοίκησης, με τον «Σαγόνια» να δείχνει πως διαθέτει ένα στοιχείο χαρακτήρα που χρόνο με τον χρόνο μοιάζει να χάνεται από τις ζωές μας…Μετριοφροσύνη: «Σημαντική ήταν και η δουλειά που έκανε όμως και η διοίκηση. Κάθε Τρίτη κάναμε συνάντηση. Εγώ, ο Σοφράς, ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης και ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, συναντιόμασταν και καθορίζαμε το τι θα γινόταν την εβδομάδα εκείνη. Ήταν κάτι το πρωτοποριακό για την εποχή αυτό. Ό,τι αποφάσεις παίρναμε σε εκείνη την συνάντηση, δεν μπορούσε να την αλλάξει κανένας».

Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό κομμάτι στην ιστορία της… απόλυτης επιτυχίας της πρώτης χρονιάς του Γιάτσεκ Γκμοχ στον Παναθηναϊκό; Ο κόσμος. Οι φίλοι του «τριφυλλιού» που στην αρχή χαμογελούσαν και προβληματίζονταν και μετά… απλά αποθέωναν: «Είχαμε σπουδαίους παίκτες και τον κόσμο στο πλευρό μας. Δεν θα ξεχάσω εκείνη τη χρονιά, που μετά το τέλος της προετοιμασίας μας στα 3-5 Πηγάδια, δώσαμε φιλικό με τον ΟΦΗ. Τότε, είχαμε έρθει ισοπαλία 0-0, αφού τα πόδια των παικτών δεν είχαν λυθεί ακόμη. Ο κόσμος τότε είχε ανησυχήσει. Έλεγαν «Έχετε τον Κάβουρα, έχετε τον Καραβίδα, πάρτε και έναν Ψαρά και πηγαίνετε για Ούζα». (γέλιο). Όλα όμως άλλαξαν όταν η ομάδα παρουσίαζε τη δουλειά της στο γήπεδο, μέρα με την μέρα. Όχι, δεν μπορώ να μην μιλήσω και για τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Οι φίλοι της ομάδας μας αγκάλιασαν στη συνέχεια. Δεν θα είναι υπερβολή το να πω πως, σε κάθε προπόνηση που γινόταν στο γήπεδο Αλεξάνδρας, μας παρακολουθούσαν πέντε χιλιάδες φίλαθλοι. Τόσο πολύ αγαπούσαν την ομάδα. Τόσο πολύ μας υποστήριζαν. Ήταν κάτι το μαγικό αυτό. Δεν μπορείς να το ξεχάσεις».

Ο Γιάτσεκ Γκμοχ είχε επαναφέρει τον Παναθηναϊκό στον δρόμο των επιτυχιών, μετά από αρκετά χρόνια… Επτά ολόκληρα για την ακρίβεια (δεν μετράμε στους υπολογισμούς το Κύπελλο του 1982). Η ομάδα χρειαζόταν ένα μαγικό ραβδί… Ο Γκμοχ, ήταν εκεί για να το δώσει…

Υ.Γ. Το ρόστερ του Παναθηναϊκού εκείνη τη σεζόν, αποτελούσαν οι: Μήνου, Λαφτσής, Αναστασιάδης, Βονόρτας, Γαλάκος, Δημόπουλος Θ., Δοντάς, Καρούλιας Καψής, Κυράστας, Λα Λιγκ, Λιβαθηνός, Μαυρίδης, Μπέριος Παπαβασιλείου, Σημαιοφορίδης, Τσινός Χαραλαμπίδης, Ταράσης Ρότσα, Τασσόπουλος, Κωνσταντινίδης, Αντωνίου, Γεροθόδωρος, Βασιλείου, Καραβίδας, Κάβουρας, Γκαβασιάδης, Τσίμπος.