Ο Άρης δεν είναι η «ΑΕΚ 2013»!

Ο Μιχάλης Τσαμπάς γράφει για τον Άρη που... αργοπεθαίνει και που δεν έχει να ελπίζει για μια «καλύτερη επόμενη μέρα» από το σημερινό «μαύρο παρόν»!

Όσο κι στον Άρη δεν χαρακτηρίζουν ως παιχνίδι της... χρονιάς το Κυριακάτικο στο «Κλ. Βικελίδης» με τον «αιώνιο» αντίπαλο ΠΑΟΚ γνωρίζουν πολύ καλά ότι έτσι είναι τα πράγματα. Για την ακρίβεια ίσως να είναι και κάτι παραπάνω από παιχνίδι της χρονιάς.

Μάλλον προς αγώνας επιβίωσης μοιάζει αφού αν οι «κίτρινοι» χάσουν αφενός ψαλιδίζουν και τις απειροελάχιστες ελπίδες παραμονής και αφετέρου δίνουν στην... άλλη πλευρά της πόλης την μεγάλη χαρά! «Σε μια χρονιά που γιορτάζουν τα 100 τους χρόνια εμείς τους ρίξαμε» θα είναι το επιχείρημα των φίλων του ΠΑΟΚ και το γράφω εντελώς εκλεπτυσμένα αφού το... ξεσάλωμα αναμένεται να είναι ακόμη μεγαλύτερο.

Σαφώς και το πλήγμα θα είναι μεγάλο για τον Άρη και τον κόσμο του, καθώς όσοι γνωρίζουν έστω και λίγο από οπαδικά ξέρουν καλά πως τέτοιες συγκυρίες σου... φέρνουν ή σου διώχνουν κόσμο και γενικά είναι ένα κεφάλαιο στην ιστορία του κάθε συλλόγου. Από το αποτέλεσμα εξαρτάταται αν το κεφάλαιο θα γραφτεί με μαύρο μελάνι ή με χρυσά γράμματα. Στην περίπτωση του Άρη όλα δείχνουν πως το πρώτο είναι πιο κοντά.

Ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι φίλοι του, αυτοί που αναμένεται να γεμίσουν το Χαριλάου ξέρουν καλά (ίσως και καλύτερα από τον καθένα) ότι το πικρό ποτήρι φέτος θα το πιουν. Στις αγωνιστικές που απομένουν θα πρέπει να γίνει όχι ένα, αλλά πολλά περισσότερα αγωνιστικά θαύματα έτσι ώστε οι «κίτρινοι» της Θεσσαλονίκης να... σώσουν έστω την θέση που οδηγεί στο μπαράζ και να έχουν μια 2η ευκαιρία για την παραμονή τους.

Όταν οι... τίτλοι τέλους της κανονικής περιόδου και του φετινού πρωταθλήματος πέφτουν σε έξι αγωνιστικές, οι 8 βαθμοί διαφορά από την θέση του μπαράζ (εκεί πριν την... σέντρα της 29ης αγωνιστικής βρίσκεται η Βέροια) φαντάζουν πάρα πολλοί!

Η άμμος στην κλεψύδρα του Άρη αδειάζει επικίνδυνα και το... τούνελ της επόμενης μέρας πλησιάζει. Αν ο φίλος ή ο οπαδός της ομάδας «πονάει» στο ενδεχόμενο της καζούρας από τον συμπολίτη του ΠΑΟΚτσή, ο πόνος γίνεται ακόμη μεγαλύτερος όταν σκέφτεται ότι... αύριο δεν υπάρχει αύριο. Όσοι θεωρούν ότι ο φετινός Άρης είναι «η ΑΕΚ του 2013», δηλάδη «Γ΄εθνική... Μελισσανίδης και ερχόμαστε» μάλλον δεν το έχουν δει σωστά το έργο.

Αν στην Ένωση όλοι γνώριζαν πως θα βιώσουν την πιο ταπεινωτική περίοδο στην ιστορία του συλλόγου αλλά στην... γωνιά περιμένει η «χρυσή εφεδρεία» που λέγεται Δημήτρης Μελισσανίδης και θα αναγεννηθούν, στους «κίτρινους» της Νύφης του Θερμαϊκού δεν είναι έται τα πράγματα. Ούτε Τίγρης υπάρχει, ούτε... λιοντάρι, ούτε κάτι άλλο ισχυρό που να φαίνεται τουλάχιστον στον ορίζοντα. Μακάρι και για τον Άρη και για την ίδια την Σούπερ Λίγκα που στο απουσιολόγιο της επόμενης σεζόν θα... σημειώσει ΑΕΚ, Άρη και Ηρακλή να βρεθεί αυτός που θα σηκώσει... τον σταυρό του μαρτυρίου.

Αυτός που θα έχει την δυναμική, αλλά και την οικονομική επιφάνεια προκειμένου να κάνει το... restart είτε στην Β΄, είτε στην Γ΄εθνική. Όμως οι ίδιοι οι άνθρωποι του ταλαιπωρημένου συλλόγου λένε ότι την δεδομένη χρονική στιγμή δεν υπάρχει όχι μόνο παρόν, αλλά ούτε και μέλλον.

Δεν βλέπουν ότι η επόμενη μέρα θα είναι καλύτερη από την... μουντή σημερινή πραγματικότητα στο «Κλ. Βικελίδης». Κι όταν μέσα σε όλα αυτά την πιο... ακατάλληλη στιγμή για τον Άρη υπάρχει το ντέρμπι των «ειδικών συνθηκών» με τον ΠΑΟΚ καταλαβαίνει εύκολα κανείς πως οι πάντες επιθυμούν οτιδήποτε άλλο εκτός από το να υπάρξουν μετά την λήξη του αγώνα ακόμη μεγαλύτερες... στιγμές στα πλευρά του συλλόγου.

http://www.gazzetta.gr/