Αρδαμέρι | Χρήστος Καναρόπουλος
Την Ζ' Κυριακή Λουκά, 27η Οκτωβρίου, ημέρα που η Αγία μας Εκκλησία τιμά τον Άγιο ένδοξο Μάρτυρα Νέστορα, τον συνέκδημο του Δημητρίου του Θεσσαλονικέως, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, επεσκέφθη με τον Παν. Αρχιμανδρίτη π. Νήφωνα Καζάνα και τον Διάκονό του π. Κωνσταντίνο Ισαακίδη, την Ενορία Κοιμήσεως της Θεότοκου Αρδαμερίου, το οποίο αποτελεί το λίκνο και τον ομφαλό της Ιεράς αυτής Μητροπόλεως.
Τον υπεδέχθησαν ο καλός Εφημέριος και αγαθός λευϊτης της Κωμοπόλεως Παν. Αρχ. π. Γαβριήλ Κυραλάκης, ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Δημήτριος Δαδάλας, ο Αντιδήμαρχος Λαγκαδά κ. Ιωάννης Τζανής και ο τ. Βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης κ. Γεώργιος Λαζαρίδης.
Δεν έκρυψε ο Σεβασμιώτατος τη συγκίνησή του γιατί τα πόδια του πάτησαν εκεί που το προζύμι της Εκκλησίας εζυμώθη και εγέννησε τη σημερινή Μητρόπολή του.
Στο κήρυγμά του μάλιστα διευκρίνισε ότι αυτά τα μαρμάρινα θωράκια που περικοσμούν το τέμπλο του Ιερού Ναού με τις πρωτοχριστιανικές παραστάσεις και ο λαξευμένος σε μάρμαρο παλιός δεσποτικός θρόνος, φιλοξενούν σήμερα τον διάδοχο εκλεκτών αγίων Αρχιερέων που με το αίμα τους και τον ιδρώτα τους πότισαν το γεώργιο αυτό.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος στάθηκε στην Ευαγγελική Περικοπή του Λουκά (Λουκ. Η' 40-56), την αναφερομένη στην θεραπεία της αιμορροούσης και την ανάσταση της θυγατρός του Ιαείρου, του άρχοντος της Συναγωγής. Στο τόλμημα, λοιπόν, της αιμορροούσης γυναίκας που επί 12 χρόνια βαστούσε την πληγή της υπομονετικά και στην απύθμενη πίστη του Ιαείρου, εστίασε ο Σεβασμιώτατος τον λόγο του.
Συγκεκριμένα υπεγράμμισε ότι η υπερβάλλουσα πίστη της γυναίκας που θεώρησε καλό να αγγίξει, χωρίς την άδεια Του, το άκρο των ιματίων Του, και βρήκε την υγεία της, αλλά και το ειλικρινές τόλμημα του άρχοντος της Συναγωγής Ιαείρου να γυρέψει από τον Δοτήρα της ζωής, μάλλον από την Ίδια τη Ζωή, να κρατήσει στη ζωή τη θυγατέρα του, ήταν εκείνα που έφεραν τα συγκεκριμένα ευλογημένα αποτελέσματα. Άρρητη πίστη από την αιμορροούσα που όμοιά της δύσκολα βρίσκεις και στο σήμερα και στο χθες και επιμονή μέχρι σημείου παρακλήσεως και προσκυνημάτων από τον Ιάειρο έφεραν το πατρικό φίλτρο του Ιησού να μην μπορεί να αντισταθεί στις εσώψυχες δεήσεις τους. Του αναγνώρισαν τη Θεότητα, Τον είδα ως Ζωή, Τον πίστεψαν ως Ζωοδότη, Τον εμεγάλυναν προσπίπτοντας στην αυτόρριζα της Αγάπής Του. Και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε!
Και κατέληξε ο Δεσπότης: "Οι Πατέρες μας λένε πως όποιος υπακούει στον Θεό, τότε και ο Θεός "υπακούει" σε αυτόν! Έχουμε Θεό Ζηλωτή! Γυρεύει τα εσώψυχά σου ακέραια να Του τα προσφέρεις. Άλλωστε στη λατρεία Του το διευκρινίζομε: "...εαυτούς και αλλήλους και πάσαν τη ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα...", εκφωνεί ο Διάκονος! Δηλαδή, σύμπασα η Εκκλησία στη λατρευτική Της Ευχαριστιακή έκφραση Του λέει: "Σου προσφέρω τον εαυτό μου φτωχό και Σε παρακαλώ να τον πάρω πίσω πλουτισμένο!". Και όντως έτσι γίνεται. Από χάριτος εις χάριν μέσα στην Εκκλησία πλουτίζομουμε πνευματικά κάθε στιγμή. Η αγιοπνευματική προσφορά της Θείας Χάριτος ξεχειλίζει ως ένδυμα του Σώματος της Εκκλησίας, ποτίζει το γεώργιο των ψυχών μας και περικοσμεί τον νου μας, που επιποθεί τον Κύριο, ως η έλαφος επιποθεί τα δροσερά νερά των πηγών. Ή όλα, λοιπόν, στον Θεό ή τίποτα! Γιατί έχουμε Θεό Ζηλωτή!".
Ακολούθως ο Σεβασμιώτατος επεσκέφθη το λαογραφικό μουσείο του Οικισμού όπου και ξεναγήθηκε.
Αφού συνεχάρη την πρωτοβουλία αυτή, εδέχθη από τις οικοδέσποινες τα καλούδια τους με τα οποία κέρασαν όλο το εκκλησίασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου