"18 xρόνια χωρίς τον Μότσαρτ"

   

Ο πρώτος Ευρωπαίος που κυριάρχησε στο NBA ήταν ο «Μότσαρτ» του ευρωπαϊκού Μπάσκετ, Ντράζεν Πέτροβιτς.

Βήμα-βήμα από το μικρό γυμναστήριο της Σιμπένικ, έγινε το σύμβολο της Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ. Αποτέλεσε καταλύτη στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος Γιουγκοσλαβίας και του εθνικού κυπέλλου, ενώ ακολούθησε μία άκρως επιτυχημένη πορεία στη Ρεάλ, και καθιερώθηκε ως ο τότε Μεγαλύτερος Ευρωπαίος Παίκτης της χρονιάς αγωνιζόμενος για τους Μπλέιζερς. Ο Πέτροβιτς συνέχισε την ανοδική του πορεία και με τους New Jersey Nets, επαναλαμβάνοντας τα υψηλά ποσοστά επιτυχίας του στα σουτ των τριών πόντων
.

Το καλοκαίρι του 1993 και έπειτα από μία πολύ καλή χρονιά του παίκτη στο NBA, ο Πέτροβιτς ταξίδευε για την Πολωνία, όπου η κροατική εθνική ομάδα θα αντιμετώπιζε σε ένα φιλικό παιχνίδι την Σλοβενία, για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας.

Δεδομένης της μη ανανέωσης του συμβολαίου του από τους Nets και του δυσάρεστου κλίματος, που είχε δημιουργηθεί μεταξύ του ιδίου και των συμπαικτών του, ο Ντράζεν σκεφτόταν σοβαρά το ενδεχόμενο αποχώρησής του από την ομάδα.

Ο «γιος του διαβόλου», όπως τον αποκαλούσαν, μια μέρα πριν τον πρόωρο και τραγικό χαμό του, έδωσε ένα συγκλονιστικό αγώνα, σημειώνοντας 30 πόντους σε 35 μόλις λεπτά. Μάλιστα, μετά το πέρας του παιχνιδιού, και παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του Στόγιαν Βράνκονιτς, ο οποίος λόγω προαισθήματος πάσχιζε να τον πείσει να μην ταξιδέψει μόνος του, ο Πέτροβιτς αναχώρησε για τηνΚροατία με ιδιωτικό όχημα.

Στο μολώχ της ασφάλτου άφησε την τελευταία του πνοή ο 28χρονος Ντράζεν, βρίσκοντας ακαριαίο θάνατο. Σύμφωνα με πληροφορίες της αστυνομίας το αυτοκινητιστικό δυστύχημα πραγματοποιήθηκε στη βρεγμένη άσφαλτο του Autobahn 9 στο Ντένκεντορφ στις 17:20 περίπου, στις 7 Ιουνίου του 1993. Ο θάνατος βρήκε τον μπασκετμπολίστα μισοκοιμισμένο και τον χτύπησε ακαριαία. Το όχημα το οποίο τον μετέφερε, ένα κόκκινο Φολκσβάγκεν το οδηγούσε η Κλάρα Ζάλαντζι, μοντέλο από τη Γερμανία, ενώ μαζί με το ερωτευμένο ζευγάρι ταξίδευε και μια Τουρκάλα μπασκετμπολίστρια. Μελανό σημείο στην όλη υπόθεση αποτελεί η πολύ κακή ορατότητα του δρόμου και το γεγονός ότι ο Πέτροβιτς δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας.

Ο τάφος του 28χρονου θρύλου στο Μισογκόι του Ζάγκρεμπ μετατράπηκε αμέσως σε «ιερό» και πλέον αποτελεί τουριστικό προορισμό. Ο τραγικός θάνατος του παίκτη σηματοδότησε τη μετονομασία του σταδίου της Τσιμπόνα Ζάκρεμπ σε Drazen Petrovic Basketball Hall, ενώ το όνομα του δόθηκε και σε μία πλατεία του Ζάγκρεμπ. Επιπλέον, το 2006 στιγματίστηκε από τα εγκαίνια του Μουσείου Drazen Petrovic στο Ζάγκρεμπ, με δέκα χώρους εκθεμάτων πολυτροπικού περιεχομένου τα οποία αποτυπώνουν ολόκληρη την καριέρα αυτού του σπουδαίου παίκτη. Μάλιστα, στις 29 Απριλίου του 1995 εις μνήμην του μεγάλου αθλητή ανεγέρθη άγαλμά του μπροστά από το Ολυμπιακό Μουσείο της Λωζάννης.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι οποίοι λύγισαν και δάκρυσαν στην είδηση του θανάτου του. Ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανγκ, δεν κατάφερε να πνίξει τα δάκρυά του όταν πληροφορήθηκε το γεγονός, το ίδιο και ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα όταν επισκέφθηκε τον τάφο του.

Ιδιαίτερα συγκινητικές ήταν οι δηλώσεις καταξιωμένων προσώπων στον χώρο του αθλητισμού για τον θρύλο τουNBA, μετά τον ξαφνικό και απρόσμενο θάνατό του.

Ο Μαραντόνα δήλωσε, όταν επισκέφτηκε τον τάφο τουΠέτροβιτς: "Μη λυπάστε για το θάνατο του. Είναι φαινόμενο και θα ζει για πάντα", ενώ ο Ουίλς Ρίντ φανερά καταρρακωμένος έπειτα από την τρομακτική είδηση τόνισε: «Σήμερα είναι σαν να έχασα έναν γιο».

Ένα χρόνο μετά το αυτοκινητιστικό δυστύχημα ο Τσακ Ντέιλι αποφάσισε να μιλήσει για το τέλος του στους Νετς, λέγοντας: «Έπρεπε να φύγω πέρσι από τους Νετς, όταν ο "καπετάνιος" μας έφυγε από το πλοίο».

Ο Αμερικανός ατζέντης, Κένι Γκραντ, από την μεριά του, ο οποίος τον έφερε στις ΗΠΑ χαρακτηρίζοντάς τον ως ερημίτη του Μπάσκετ προσέθεσε: «Δεν είχε κοινωνική ζωή εκτός μπάσκετ. Πίστευε ότι μπορούσε να τα καταφέρει κι ήθελε πραγματικά να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία. Ζούσε στον απέναντι δρόμο από το γήπεδο και παρότι η ομάδα του έκανε διπλές προπονήσεις, εκείνος βρισκόταν στο παρκέ αρκετή ώρα πριν κι είχε κάνει 500 σουτ πριν έρθουν οι συμπαίκτες του». Μάλιστα, εν συνεχεία ο διάσημος ατζέντης ενθυμούμενος τα λόγια του Πέτροβιτς, έπειτα από τη μετακόμισή του στο NBA: «Είμαι τόσοχαρούμενος που δεν θα δω ξανά το 4 ζώνη κι 1 man-to-man» συνεχίζει τη σκέψη του: «Το μπάσκετ ήταν ότι είχε στον κόσμο. Είχε εκπληκτικά ρεκόρ σκοραρίσματος, παρότι αντιμετώπιζε συνεχώς νταμπλ-τιμ ή σύνθετες άμυνες όπως η 1-4»

Με μεγάλο ενθουσιασμό μίλησε και ο Αλεξάντερ Πέτροβιτς για τον μπασκετμπολίστα επισημαίνοντας: «Εργασιομανής, φανατικός, εθισμένος στο μπάσκετ! Ναι ήταν. Και ξέρετε γιατί; Όχι επειδή γυμναζόταν 7-8 ώρες τη μέρα, αλλά επειδή ποτέ δεν πήρε μια μέρα ρεπό. Τα χρόνια που έπαιξα μαζί με τον Ντράζεν στην Τσιμπόνα ήταν τα ευκολότερα της καριέρας μου».

Ο Ντάρζεν Πέτροβιτς δεν ήταν απλά ένας εξέχων μπασκετμπολίστας με πολύ επιτυχημένη αγωνιστική δραστηριότητα. Ήταν ένας θρύλος, ο οποίος άνοιξε τον δρόμο, για να τον βαδίσουν λιγότερο επίποναοι διεθνείς παίκτες στο NBA.

Παρακολουθήστε τον Μότσαρτ του Μπάσκετ εν δράσει: