"Όταν ο Ιστορικός…έγραψε ιστορία"

 

Στις 9 Ιουνίου του 1979 αναβίωσε στο στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» η ποδοσφαιρική εκδοχή της μάχης του Δαυίδ και του Γολιάθ. Η κατάληξη ;Ίδια με αυτή της Π. Διαθήκης. 

Ο  Πανιώνιος, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας καθ΄όλη τη διάρκεια της σεζόν, όχι μόνο κοίταξε στον τελικό Κυπέλλου την πρωταθλήτρια ΑΕΚ στα μάτια, αλλά την νίκησε κιόλας(3-1), τοποθετώντας στην τροπαιοθήκη  τον πρώτο εγχώριο τίτλο της ιστορίας του. Το Sportaction θυμάται…

Τη σεζόν 1978-79 ο Πανιώνιος δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ομάδα αξιώσεων. Στο πρωτάθλημα, πρωταρχικός του στόχος ήταν να σώσει την παρτίδα, ήτοι να μην υποβιβαστεί. Στόχος που επετεύχθη τελικά, όχι όμως χωρίς κόπο.

Οι «κυανέρυθροι» περπάτησανγια καιρό σε δύσβατα μονοπάτια, βάδισαν επί ξυρού ακμής και τερμάτισαν μόλις δύο βαθμούς πιο πάνω από την επικίνδυνη ζώνη.

Από την άλλη μεριά η ΑΕΚ πραγματοποίησε μία σπουδαία χρονιά. Με μόλις τρεις ήττες και με 25 νίκες η Ένωση του Ανδρέα Σταματιάδη κατέκτησε το πρωτάθλημα, για 7η φορά στην ιστορία της και για 2η συνεχόμενη.

Αυτές οι δύο ομάδες λοιπόν, με πορείες εκ διαμέτρου αντίθετες, κοντραρίστηκαν στον τελικό του Κυπέλλου στις 9 Ιουνίου του 1979. Ελάχιστοι πόνταραν φυσικά σε πιθανή κατάκτηση του τροπαίου από τον Πανιώνιο, έστω και αν, σε αντίθεση με το πρωτάθλημα, εμφάνισε καλή εικόνα στον δεύτερο τη τάξει θεσμό.

Ο Ιστορικός πέτυχε μερικές πολύ σημαντικές όσο και αξιομνημόνευτες νίκες, ενώ η μεγάλη ανατροπή στους προημιτελικούς με τον Άρη μνημονεύεται μέχρι και σήμερα από τους φιλάθλους του.

Βλέπετε οι «κυανέρυθροι» κατόρθωσαν να «γυρίσουν» το εις βάρος τους 5-2 στη Θεσσαλονίκη, αφού επικράτησαν με 5-1 στην Αθήνα και προκρίθηκαν στα ημιτελικά. Εκεί, βρήκαν τον Ολυμπιακό να τους φράζει το δρόμο για τον τελικό. Ε, και;

Η ψυχή του «Πάνθηρα» μίλησε. Νίκη με 2-1 στο πρώτο παιχνίδι, «γλυκειά» ήττα με 3-2 στον επαναληπτικό και…έφυγε(ο Πανιώνιος) για τελικό!

Στην αντίπερα όχθη η ΑΕΚ είχε πιο εύκολο έργο. Ομάδες όπως η Καβάλα(Α Γύρος), η Προοδευτική( Β Γύρος), ο Αχαρναϊκός(Γ Γύρος), η Αναγέννηση Επανομής(Προημιτελικά) και η Παναχαϊκή(Ημιτελικά), δεν δημιούργησαν προβλήματα στην Ένωση, που διέθετε τότε παίκτες του διαμετρήματος του Μπάγεβιτς(πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος), του Μαύρου, του Αρδίζογλου, του Δομάζου, του Στεργιούδα και του Νικολούδη.

Ο Τελικός

Ενώπιον 20.299 θεατών ξεκίνησε το απόγευμα της 9η Ιουνίου στο στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» ο 37ος τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας. Η ΑΕΚ, μπήκε δυνατά στο παιχνίδι και ευτύχησε να προηγηθεί μόλις στο 3ο λεπτό με τον Κύπριο Τάσο.

Το γρήγορο γκολ έκοψε όπως ήταν φυσικό τα πόδια των παικτών του Πανιωνίου. Το ξάφνιασμα όμως δεν κράτησε παρά λίγα λεπτά. Οι φωνές του κόσμου των «κυανέρυθρων» που εναρμονίζονταν πλήρως με αυτή του Πάνου Μάρκοβιτς από τον πάγκο, έβγαλε από το λήθαργο τους ποδοσφαιριστές.

Οι τελευταίοι, ισορρόπησαν το παιχνίδι και κατάφεραν να μη δεχτούν άλλο τέρμα από την ΑΕΚ μέχρι που ο διαιτητής σφύριξε τρεις φορές…Ημίχρονο.

Τότε, έγινε η κίνηση που ίσως και να άλλαξε τον ρου της αναμέτρησης. Ο Πάνος Μάρκοβιτς έβγαλε από τον αγωνιστικό χώρο τον Σαϊπά και έβαλε στη θέση του τον αρχηγό, Βασίλη Μωραϊτέλη.

Ο τελευταίος, με ψυχραιμία και σύνεση οργάνωσε το παιχνίδι της ομάδας του, που σταδιακά περιόρισε σε παθητικό ρόλο το «δικέφαλο». Η υπεροχή του Πανιωνίου δεν θα μπορούσε παρά να αποδώσει, κάποια στιγμή, καρπούς.

Στο 51’ ο «μουστάκιας», Νίκος Αναστόπουλος, με σουτ ισοφάρισε σε 1-1, ενώ στο 67’ ο Λίμα έβαλε σε θέση οδηγού τον Ιστορικό, και ενώ ενδιάμεσα(62’) ο Τάσος άφησε με 10 παίκτες την ΑΕΚ, λόγω της κόκκινης που δέχτηκε από τον διαιτητή Λαγογιάννη.

Το νερό είχε μπει στο αυλάκι. Απλώς έμενε πια να προστεθεί το κερασάκι στην «κυανέρυθρη» τούρτα. Προστέθηκε κι αυτό στο 84’, από τον αείμνηστο, Γιάννη Παθιακάκη.

«Κλαίγαμε όλοι από χαρά»

«Όταν το κύπελλο πέρασε στα χέρια των παικτών, το γήπεδο πήρε φωτιά. Ο Μάρκοβιτς κλαίγοντας είχε χαθεί μέσα στις αγκαλιές παικτών και φιλάθλων. Δαβάκης, Αναγνωστόπουλος, Αμμανίτης, Πάλλας, Δώνας, Βεντούρης και τόσοι άλλοι, χοροπηδούσαν από χαρά κι ευτυχία.

Επιτέλους ο Πανιώνιος κατακτούσε τον πρώτο του μεγάλο τίτλο. Έμελλε, μάλιστα, να τον κατακτήσει μια χρονιά πριν γίνει ΠΑΕ, αφού την επόμενη το 1980 άλλαξε το ποδοσφαιρικό καθεστώς με τη δημιουργία των ΠΑΕ…Μία ώρα και κάτι έκανε η αποστολή να διασχίσει όλη την πλατεία της Ν. Σμύρνης. Μάλιστα από τα μπαλκόνια αρκετοί έραναν το πούλμαν με λουλούδια και όλοι μαζί φώναζαν ρυθμικά Πανιώνιος, Πανιώνιος». Με αυτό τον τρόπο περιγράφει ο δημοσιογράφος, και φίλος του Πανιωνίου, Λάζαρος Πατσουράκος, τις στιγμές που ακολούθησαν μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου.

Στιγμές μαγικές πραγματικά για ένα σύλλογο που ιδρύθηκε το 1890 και χρειάστηκε να περιμένει 89 χρόνια μέχρι να πανηγυρίσει τον πρώτο του εγχώριο τίτλο.

Στην αντίπερα όχθη φυσικά επικράτησε κατήφεια και στενοχώρια. Η ΑΕΚ έχασε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να φτάσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο νταμπλ, αλλά κυρίως, αυτό που πόνεσε περισσότερο ήταν το γεγονός πως για την απώλεια του τίτλου ευθύνονταν μία…μικρότερου βεληνεκούς ομάδα.

Μία ομάδα που δεν υπολογίζονταν πριν την έναρξη του ματς ως σοβαρό εμπόδιο. Να που τελικά όμως, ήταν…

Οι συνθέσεις:

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Κάκαρης - Ζαχαρόπουλος, Γραβάνης, Χαλκίδης,
Εµβολιάδης, Σαϊπάς (46' Μωραϊτέλης), Λίµα, Μαυρίκης, Αναστόπουλος,
Παθιακάκης, Βαλλίδης

ΑΕΚ: Στεριούδας - Μουσούρης, Ραβούσης, Νικολάου, Αρδίζογλου (46'
Αποστολόπουλος), Νικολούδης, ∆οµάζος, Τσάµης, Τάσος, Μπάγεβιτς,
Μαύρος

∆ιαιτητής: Λαγογιάννης
Στάδιο: Γεώργιος Καραϊσκάκης
Σκόρερς: 3' Τάσoς, 51΄Αναστόπoυλoς, 67' Λίµα, 84' Παθιακάκης

Αντί επιλόγου

Από εκείνο το βράδυ της 9ης Ιουνίου μέχρι σήμερα, έχουν περάσει 32 χρόνια. Η ΑΕΚ, που μέχρι τότε είχε 8 Κύπελλα, σήμερα έχει φτάσει στα 14(τελευταίο το φετινό κόντρα στον Ατρόμητο).

Από τη μεριά του ο Πανιώνιος πρόσθεσε ακόμη ένα Κύπελλο στο παλμαρέ του το 1998, όταν με τέρμα του Ναλιτζή επιβλήθηκε(και πάλι στο «Καραϊσκάκη») του Παναθηναϊκού με 1-0. Και αυτό το τρόπαιο ήρθε απέναντι σε μία θεωρητικά(και πρακτικά) μεγαλύτερη ομάδα, ωστόσο υπάρχουν λόγοι για τους οποίους δεν συγκρίνεται με το πρώτο του 1979. Ποιοι είναι αυτοί;

«Η ΠΡΩΤΗ γεύση σε κάθε έκφανση της ζωής, η γλυκειά και πρωτόγνωρη, αφήνει πάντα πολλές και όμορφες αναμνήσεις στον καθένα μας. Κι αν, μάλιστα δεν είσαι συνηθισμένος στο να απολαμβάνεις τακτικά τέτοιες γεύσεις, τότε η πρώτη, μετά από μια διαδρομή πάνω από 80 χρόνια, μέσα στους στίβους, σου μένει χαραγμένη με ανεξίτηλα πελώρια γράμματα στην ιστορία σου»-Λάζαρος Πατσουράκος