"Τους πήρε η νύχτα..."

Υπάρχουν αρκετά περίεργα, αλλά και ευτράπελα που έχουν συμβεί στις αναμετρήσεις ανάμεσα στονΟλυμπιακό και στον Παναθηναϊκό. Ένα από αυτά είναι και ο τελικός κυπέλλου του 1962, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως ο «τελικός της νύχτας». Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι την συγκεκριμένη χρονιά, στην 20η διοργάνωση του θεσμού, δεν είχαμε κυπελλούχο! Στις 27 Ιουνίου, ημέρα Κυριακή, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός αναμετρήθηκαν στο γήπεδο της «Νέας Φιλαδέλφειας» με στόχο τον ενδέκατο τίτλο τους οι «ερυθρόλευκοι» και τον τρίτο τους αντίστοιχα οι «πράσινοι». Το blog θυμάται...

Ωστόσο ας ξεκινήσουμε κάνοντας μια μικρή αναφορά στην πορεία των δυο ομάδων προς τον τελικό. Στους «32» προκρίθηκαν χωρίς αγώνες οι ομάδες που είχαν φτάσει ως την φάση των «16» την προηγούμενη χρονιά. Από τις ομάδες Α' εθνικής της χρονιάς εκείνης αναγκάστηκαν να μπουν στη διαδικασία των προκριματικών έξι ομάδες και συγκεκριμένα οι ΠΑΟΚ, Εθνικός, Αιγάλεω, Νίκη Βόλου, Πανελευσινιακός και Φωστήρας. Οι δυο τελευταίους δεν κατάφεραν ωστόσο να προκριθούν στους «32» αφού αποκλείστηκαν από Εθνικό και Αιγάλεω αντίστοιχα.

Να σημειώσουμε ότι στη φάση των «32» οι ομάδες της Κεντρικής και Νότιας Ελλάδας συγκρούστηκαν μεταξύ τους όπως και αντίστοιχα οι ομάδες της Βόρειας Ελλάδας, πλην της περίπτωσης του ζευγαριού ανάμεσα στον Ατρόμητο Αθηνών και τον Ολυμπιακό Κοζάνης. Η κλήρωση από την φάση των «16» και έπειτα υπήρξε ελεύθερη. Μόνο σε δυο περιπτώσεις διενεργήθηκε κλήρωση για την πρόκριση αφού και οι δυο αγώνες μετά από παράταση έληξαν ισόπαλοι, με τον ΠΑΟΚ και τον Ηρακλή να την πληρώνουν. Στα αξιοσημείωτα της διοργάνωσης ήταν και το επιβλητικό σκορ 9-0 με το οποίο ο Ολυμπιακός απέκλεισε τον αρκετά αδύναμο την εποχή εκείνη ΟΦΗ.

Μετά από δυο χρόνια οι δυο «αιώνιοι αντίπαλοι» τέθηκαν και πάλι αντιμέτωποι στον τελικό, ο οποίος εκείνη την χρονιά δειξήχθη στη «Νέα Φιλαδέλφεια». Ο αγώνας ξεκίνησε κανονικά, ωστόσο δεν έμελλε να τελειώσει ποτέ, πόσο μάλλον να υπάρξει και κάποιος νικητής. Το παιχνίδι σημαδεύτηκε απότρεις αποβολές από το πρώτο κιόλας ημίχρονο, το οποίο διήρκησε 66 λεπτά λόγω των συνεχών διακοπών. Η ανάπαυλα κράτησε 30' αντί για 15', καθώς οι θεατές του αγώνα υποψιασμένοι ότι οι δυο ομάδες επεδίωκαν την ισοπαλία ώστε να παίξουν επαναληπτικό αγώνα και να εξασφαλίσουν περισσότερες εισπράξεις (δεν είχε ακόμα καθιερωθεί η διαδικασία των πέναλτι), πέταξαν πολλά αντικείμενα και εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο. Το δεύτερο ημίχρονο, το οποίο άργησε να ξεκινήσει λόγω υποβολής ενστάσεων, κύλησε πιο ομαλά παρά τις αντιδράσεις των θεατών που επέμειναν να αποδοκιμάζουν τους ποδοσφαιριστές και των δυο πλευρών. Το αποτέλεσμα ήταν το σκορ να παραμείνει το ίδιο, 0-0 και με αυτό να οδηγηθούν σε παράταση.

Επιστρέφοντας στον τελικό, οι πολλές καθυστερήσεις που σημειώθηκαν ανάγκασαν τον Ελβετό διαιτητή, Μελέ να κρατήσει αρκετά λεπτά παραπάνω. Από την έναρξη ωστόσο του αγώνα είχε αρχίσει ήδη να νυκτώνει, ενώ στο γήπεδο δεν υπήρχαν ακόμα προβολείς. Ο Μέλο θεώρησε ότι το παιχνίδι έπρεπε να διακοπεί και το έκανε στο 7’ λεπτό των καθυστερήσεων. Το αποτέλεσμα ήταν με τις πολλές διακοπές, στην κυριολεξία …να τους πάρει η νύχτα, και να μείνει το παιχνίδι στην ιστορίας ως ο «τελικός της νύχτας».

Η ΕΠΟ φοβούμενη τυχόν αντιδράσεις δεν τόλμησε να ορίσει επαναληπτικό τελικό, ο οποίος θα γινόταν πριν την έναρξη της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Αξίζει να αναφερθεί πάντως ότι στο Κύπελλο Κυπελλούχων την επόμενη περίοδο δηλώθηκε ο Ολυμπιακός, καθώς ο Παναθηναϊκός ήταν ο πρωταθλητής της χρονιάς εκείνης.

Συνθέσεις:
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Βουτσαράς - Τζουνάκος, Λινοξυλάκης, Καμάρας, Πιτυχούτης, Ανδρέου, Παπαεμμανουήλ, Δομάζος, Τουμπέλης, Θεοφάνης, Πανάκης

ΟΛΥΜΠIΑΚΟΣ: Τσανακτσής - Πλέσσας, Στεφανάκος, Σημαντήρης, Πολυχρονίου, Σάββας Παπάζογλου, Μπέμπης, Κώστας Παπάζογλου, Υφαντής, Αριστείδης Παπάζογλου, Ψύχος

Διαιτητής: Μελέ (Ελβετός)